Madness among the walls : institutional psychiatric care problems and their portrayal in observational documentary film (Frederick Wiseman's "Titicut Follies" and Peter Robinson's Asylum")

Publ. recenzowana. Pokłosie I Międzynarodowej Konferencji Naukowej pod tytułem "Szaleństwo" (Kielce, 14 listopad 2019)

Rozwój dokumentu obserwacyjnego i antypsychiatrii przypada na lata sześćdziesiąte - wtedy również zaczęły pojawiać się znacznie częściej niefikcjonalne filmy dotyczące opieki psychiatrycznej w instytucjach. Mniej lub bardziej jawne inspiracje dokumentalistów koncepcjami Goffmana czy Lainga uzasadniają czytanie poszczególnych filmów jako krytyki instytucji psychiatrycznych. Przyjrzenie się takim dziełom, jak Titicut Follies Fredericka Wisemana czy Asylum Petera Robinsona pokazuje, że piętno instytucji totalnych odznacza się zarówno w przestarzałych szpitalach, jak i w ich antypsychiatrycznych alternatywach. Podkreślanie przez reżyserów szaleństwa ludzi poddawanych leczeniu może nie tylko nie przeciwstawiać się ich stygmatyzacji, ale i ją wzmacniać.

The development of both observational documentary and antipsychiatry falls in the 1960s - then the non-fiction films about psychiatric care in institutions began to appear much more often. More or less explicit inspirations of documentary filmmakers with the concepts of Goffman or Laing justify the reading of individual films as criticisms of psychiatric institutions. Looking at works such as Frederic Wiseman's Titicut Follies or Peter Robinson's Asylum shows that the stigma of total institutions is present both in outdated hospitals and in.