Paternalizm medyczny, postrzegany jako niezbędna cecha tradycyjnej etyki medycznej, opierał się na połączeniu wiedzy lekarza z dobrą wolą, w której znajdował swe usprawiedliwienie. W medycynie współczesnej został on jednak zastąpiony przez układ partnerski pomiędzy lekarzem a dobrze poinformowanym pacjentem. Zmieniająca się we współczesnym świecie rola medycyny spowodowała zmiany w postrzeganiu zdrowia i choroby oraz kwestii odpowiedzialności za zdrowie. Pojęcia te straciły swój indywidualny charakter przyjmując charakter kolektywny. Na scenę wkroczyło zatem zdrowie publiczne i jego promocja. Szereg instytucji próbuje podjąć odpowiedzialność za zdrowie człowieka, równocześnie rozmywając rzeczywistą odpowiedzialność. Jednakże uzasadnienie owej kolektywnej wersji paternalizmu jest podobne jak w przypadku tradycyjnego paternalizmu indywidualnego. , Obok - lub pod płaszczykiem - uczciwych intencji i najwyższych celów promocji zdrowia istnieje ciemniejsza jej strona i kryją się różne pułapki. Główną ideą tego artykułu jest zwrócenie na nie baczniejszej uwagi. Zbyt duże uproszczenia w wyjaśnianiu zjawisk medycznych (szczególnie w dziedzinie epidemiologii), nie zamierzone (a czasami również świadome) nadużywanie autorytetu nauki w popularyzacji zdrowia oraz wymuszanie regulacji prawnych naruszających wolność wyboru jednostki to tylko niektóre przykłady kolektywnego paternalizmu we współczesnej uspołecznionej medycynie. Dzieje się tak dlatego, że paternalizm nadal żyje - choć w nowym wcieleniu - i ma się dobrze.

Traditional medical paternalism perceived as an indispensable feature of traditional med"1cal ethics was based on the conjunction of physicians' knowledge and goodwill as its plea for ultimate justification. As such it was replaced with partner relations betweens doctor and his well-informed patient in the present-day medicine. Perception of a changing role of medicine in modern societies caused change in the meaning of the concepts of health and disease and the sense of the question of who is responsible for our health. All of these subjects have lost their individualistic character and have received collective shapes. Public health and its promotion have entered the stage. A conglomerate of institutions has revealed their attempts to undertake the responsibility for human health and their skills to disperse real responsibility at the same time. However. justification of this collective version of paternalism is the same as in case of traditional individual paternalism. Beside - or beneath - honest intentions and the highest goals of health promotion some darker sides and pitfalls are hidden. Shifting the attention to them is the main idea of this text. Oversimplifications in medical explanations (especially in the domain of epidemiology), unintentional (and sometimes also intentional) abuses of the authority of science in health propaganda, and forcing the legal regulations which violate individual freedom of choice are among the main examples of the role of collective paternalism in contemporary socialized medicine. lt is because paternalism is stili alive and going on well, though in a new embodiment.