Whose city? : balancing between participation and polyphony

Tekst koncentruje się na kwestii współzarządzania przestrzenią miejską postrzeganego jako proces społecznego komunikowania się. Zjawisko jest analizowane z perspektywy teorii podmiotowości, które pozwalają uchwycić dynamikę procesu będącego rezultatem „ucierania się” istniejących struktur (np. lokalnych wzorów działania i form partycypacji, w tym form pozornej partycypacji) i aktywności aktorów społecznych. Na przykładzie Krakowa autorka wskazuje, że w praktyce społecznej idea współuczestnictwa może być definiowana jako artykułowanie punktów widzenia i oczekiwań przez różne grupy miejskiej społeczności. Konsekwencją jest wówczas polifonia, czyli sytuacja, w której poszczególne głosy (lokalnych władz, mieszkańców, organizacji pozarządowych itp.), włącznie z głosami rzeczników partycypacji, stają się samodzielne, autonomiczne, wzajemnie niekorespondujące.

The article focuses on the issue of urban governance interpreted as the process of social communication. The conceptual base of the analysis is the theory of social agency - from that prospective the participation phenomenon is seen as the “structuration”and dialectic relationship between the present structures (e.g. institutional local patterns, forms of participation including tokenism) and the agents’ activity. Relating to the Krakow’s case author shows how the idea of participation (participatory democracy) could be realised as the simply articulation of various points of view and expectations of different urban communities. Thus the consequence could be the poliphony: the situation in which particular voices (expressed by local authorities, citizens, non-govermental organisations etc.), including voices of participation advocates, become to be separate, autonomous and not interrelated opinions.