Assessment of irisin concentrations in obese people on a low calorie diet

Otyłość jest chorobą przewlekłą, która w ostatnich latach stała się pandemią XXI wieku. Nadmierna masa ciała może skutkować wystąpieniem różnych zaburzeń metabolizmu, które mogą prowadzić do rozwoju wielu chorób. Tkanka tłuszczowa wydziela wiele związków aktywnych hormonalnie, dlatego uważa się ją za czynny narząd endokrynny. Jednym z niedawno wykrytych związków wydzielanych przez tkankę tłuszczową jest iryzyna. Iryzyna należy do adipomiokin, gdyż dodatkowo wydzielana jest przez tkankę mięśniową pod wpływem wysiłku fizycznego. Uważa się, że związek ten jest odpowiedzialny za brązowienie tkanki tłuszczowej, która bierze udział w termogenezie zwiększającej wydatek energetyczny. Ostatnio wiele badań wskazuje na plejotropowe działanie iryzyny na różne tkanki organizmu. Celem tej pracy była ocena stężenia iryzyny w surowicy krwi u osób z nadmierną masą ciała oraz określenie związku tej adipomiokiny ze wskaźnikami otyłości, parametrami zaburzeń gospodarki węglowodanowej oraz lipidowej. Dodatkowo, oceniono wpływ stosowania diety niskokalorycznej u osób otyłych na poziom iryzyny we krwi. W tym celu do badania zakwalifikowano 151 pacjentów Poradni Leczenia Zaburzeń Lipidowych i Otyłości w Krakowie, których BMI wynosiło >25 kg/m2. Grupa interwencyjna stosowała dietę niskokaloryczną, natomiast grupa kontrolna dietę izokaloryczną. U wszystkich pacjentów zarówno przed, jak i po 3 miesiącach stosowanej diety wykonano pomiary antropometryczne oraz badania laboratoryjne. Na podstawie uzyskanych wyników zaobserwowano dodatni związek iryzyny z parametrami gospodarki węglowodanowej świadczącymi o inuslinooporności, co może wskazywać na istotną rolę tego białka w rozwoju zaburzeń metabolicznych związanych z otyłością. Zastosowanie diety niskokalorycznej, spowodowało znaczącą redukcję masy ciała, unormowanie glikemii i parametrów lipidowych, ale również nieznaczny wzrost stężenia iryzyny w porównaniu do grupy kontrolnej. Uważa się, że iryzyna w populacji osób otyłych pełni funkcję mechanizmu kompensacyjnego, mającego na celu przywrócenie homeostazy metabolicznej.

Obesity is a chronic disease that has become a 21st century pandemic in recent years. Excessive body weight can result in various metabolic disorders that can lead to many diseases. Adipose tissue secretes many hormonally active compounds, therefore it is considered an active endocrine organ. One of the recently discovered compounds secreted by adipose tissue is irisin. Irisin belongs to adipomyokines, because it is also secreted by muscle tissue during exercises. It is believed that this protein is responsible for browning of adipose tissue, which is involved in thermogenesis that increases energy expenditure. In addition, many recent studies have shown the pleiotropic effect of irisin on various body tissues. The aim of this study was to assess the irisin concentration in people with excessive body weight and to determine the relationship between this adipomyokine and parameters of obesity as well as markers of carbohydrate and lipid metabolism disorders. Moreover, the effect of the low calorie diet on the level of irisin in obese people was assessed. For this purpose, 151 patients from the Lipid Disorder and Obesity Treatment Clinic in Krakow, whose BMI was >25 kg/m2, were qualified for the study. The intervention group was on a low calorie diet, while the control group was on an isocaloric diet. All patients had anthropometric measurements and laboratory tests before and after 3 months of diet. A positive relationships between irisin and carbohydrate metabolism parameters indicating insulin resistance have been observed, which may indicate an important role of this protein in the development of metabolic disorders associated with obesity. The use of a low calorie diet resulted in a significant reduction in body weight, normalization of glycemia and lipid parameters, but also a slight increase in the concentration of irisin compared to the control group. Irisin is thought to act as a compensatory mechanism in the obese population to restore metabolic homeostasis.