Lokalizacja gier komputerowych: Strategie przekładu nazw potworów słowiańskich na przykładzie gry „Wiedźmin 3: Dziki Gon"

Rozwój oraz zróżnicowanie branży gier komputerowych doprowadziły do wzrostu zainteresowania tematem lokalizacji gier wśród badaczy z dziedziny przekładoznawstwa. Głównym celem pracy jest analiza przekładu nazw potworów słowiańskich, obecnych w grze „Wiedźmin 3: Dziki Gon”. Rozdział pierwszy skupia się na literaturze fantastycznej oraz na potencjalnych strategiach tłumaczeniowych, które zostać wykorzystane w trakcie tłumaczenia elementów kulturowych. Rozdział drugi opisuje proces lokalizacji oprogramowań i gier komputerowych oraz zawiera niezbędną terminologie. Rozdział teoretyczny ma za zadanie dowieść, że potencjalne strategie używane w procesie przekładu elementów kulturowych, obecnych w dziełach literatury fantastycznej, mogą być równie skuteczne w procesie lokalizacji gier komputerowych. Analiza następujących strategii: adaptacja kulturowa, tłumaczenie bezpośrednie (kalka) i zapożyczenie, wskazuje, iż strategia adaptacji kulturowej była szczególnie preferowana przez tłumaczy. Strategia ta umożliwiła udomowienie nazw potworów słowiańskich, bez utraty ich złożoności kulturowej.

The development and diversity of video game industry result in the increasing interest in the topic of game localization among academics from the field of Translation Studies. The main focus of this thesis is the analysis of the translation of Slavic monsters present in the game The Witcher 3: Wild Hunt. The first chapter is focused on the literary genre of fantasy, as well as the possible translating strategies that can be used during the translation of culture-specific elements. The second chapter describes the process of software and game localization and includes the necessary terminology. The analytical chapter is aimed to demonstrate that the possible strategies employed in the process of translating culture-specific elements, present in the works of the fantasy literary genre, can be equally well employed in the process of game localization. The analysis of the following strategies: cultural adaptation, literal translation (calque) and borrowing, shows that the strategy of cultural adaptation was the most favoured by the translators. This strategy enabled the translators to domesticate the names of Slavic monsters without the loss of their cultural complexity.