Small Intestinal Bacterial Overgrowth (SIBO) - significance of intestinal microbiota

Przerost bakteryjny jelita cienkiego (SIBO) to zespół klinicznych objawów żołądkowo-jelitowych spowodowanych obecnością nadmiernej liczby bakterii w jelicie cienkim. Ze względu na niespecyficzne objawy i liczne ograniczenia technik diagnostycznych, częstość występowania SIBO jest bardzo trudna do oszacowania. Wśród czynników predysponujących wymienia się zaburzenia motoryki jelita cienkiego, hipochlorydię, nieprawidłowości anatomiczne w obrębie jelit, niedobory odporności oraz zmniejszoną produkcję enzymów trawiennych i żółci. SIBO łączone jest z licznymi chorobami, jednak charakter tych związków nie został do końca poznany. Najczęstsze objawy to wzdęcia, nadmierne wydalanie gazów, ból brzucha i biegunka. Są to niespecyficzne symptomy, co stanowi duże utrudnienie w procesie diagnostycznym. Rozpoznanie opiera się o testy oddechowe oraz badania bakteriologiczne aspiratu treści jelitowej. Podstawę leczenia stanowi eradykacja przerostu bakteryjnego i łagodzenie objawów. Jednak terapia powinna również obejmować leczenie stanów predysponujących, eliminację czynników ryzyka oraz dbanie o stan odżywienia pacjenta. Stosując się do zasad medycyny opartej na faktach należy stwierdzić, że przy SIBO nie ma zalecanej diety. Jednak warte rozważenia wydają się być diety low FODMAP i elementarna. SIBO wciąż pozostaje słabo poznanym zaburzeniem, dlatego celem pracy było przedstawienie aktualnego stanu wiedzy na ten temat. Wyjątkowym aspektem niniejszej pracy jest próba wnikliwej oceny, czy wprowadzenie modyfikacji żywieniowych w diecie pacjenta z SIBO może wspomóc jego leczenie. W celu przedstawienia zagadnienia w sposób kompleksowy, omówiona została anatomia i fizjologia jelita cienkiego oraz skład mikrobioty jelitowej. Ponadto opisane zostały funkcje pełnione przez mikrobiotę, czynniki wpływające na jej skład oraz zdrowotne konsekwencje dysbiozy.

Small intestinal bacterial overgrowth (SIBO) is a complex of clinical gastrointestinal symptoms caused by the presence of an excessive number of bacteria in the small intestine. Due to non-specific symptoms and numerous limitations of diagnostic techniques, the incidence of SIBO is very difficult to estimate. Predisposing factors include disorders of small intestine motility, hypochloridia, anatomical abnormalities within the intestines, immunodeficiencies and reduced production of digestive enzymes and bile. SIBO is associated with a number of diseases, but the nature of these relations has not been fully understood. The most common symptoms are flatulence, excessive gases, abdominal pain and diarrhoea. These are non-specific symptoms, which makes the diagnostic process very difficult. The diagnosis is based on breath tests and small bowel aspirate and culture. The basis of treatment is the eradication of bacterial overgrowth and alleviation of symptoms. However, the therapy should also include treatment of predisposing conditions, elimination of risk factors and taking care of the nutritional status of the patient. Following the principles of evidence-based medicine, the absence of a recommended diet for patients with SIBO should be determined. However, the low FODMAP diet and the elemental diet seem to be worth considering.SIBO still remains a poorly known disorder, therefore the aim of the study was to present the current state of knowledge on the subject. An exceptional aspect of this study is an attempt to thoroughly assess whether the introduction of dietary modifications to the diet of a patient with SIBO can support his treatment. In order to present the issue in a comprehensive way, the anatomy and physiology of the small intestine and the composition of intestinal microbiota are discussed. In addition, the functions of the microbiota, factors affecting its composition and the health consequences of dysbiosis are described.