Krytyka wyższych sfer w wiktoriańskiej Anglii w „Doktorze Jekyllu i panu Hydzie” Stevensona

Na przestrzeni wieków w historii angielskiego społeczeństwa zaobserować można rozwój pojęcia dżentelmana. Pojęcie to odgrywało szczególną rolę w XIX wieku, kiedy to wiktoriańskie społeczeństwo uznało dżentelmena za wzorzec, wedle którego oceniano wszystkich członków wyższych i średnich klas. Jednkaże, osiągnięcie celu i wpasowanie się do wymaganych norm często okazywało się być trudnym, a nawet niemożliwym zadaniem. Niektórzy członkowie społeczeństwa zdawali sobie sprawę z tego jak szkodliwe jest postrzeganie ludzi przez pryzmat ideału dżentelmena. Należał do nich powieściopisarz - Robert Louis Stevenson. W noweli "Doktor Jekyll i pan Hyde" Stevenson zgłębił fascynujący go temat dwoistości ludzkiej natury, a także przedstawił krytykę wiktoriańskiego społeczeństwa przesiąkniętego obsesją na punkcie porządności i poważania.

The notion of a 'gentleman' has been prevalent throughout the history of English society. The term carried the most weight in the 19th century when the Victorian society elevated it to a standard according to which they judged all of their fellow peers. However, living up to this standard often proved hard, if not an impossible, task and some of the people saw the wrongness of this conduct. One of them was Robert Louis Stevenson, a novelist. In a novella titled The Strange Case of Dr Jekyll and Mr Hyde Stevenson managed to include both the story of duality, that fascinated him, and the critique od the Victorian upper classes and their obsession with respectability.