Prediction of resocialization effects based on the subjective reception of therapeutic agents and selected individual orders.

Głównym zagadnieniem niniejszej pracy jest wpływ płci, poziomu prężności, orientacji temporalnej, i dyspozycyjnego optymizmu na efekty resocjalizacji nieletnich przebywających w Młodzieżowych Ośrodkach Wychowawczych oraz próba zidentyfikowania spośród nich tych zmiennych, na podstawie których potencjalnie można byłoby przewidywać sukces oddziaływań resocjalizacyjnych.W tym celu przebadano 30 dziewcząt i 30 chłopców z 3 ośrodków na terenie Polski. Wykorzystano do tego Skalę Pomiaru Prężności dla dzieci i młodzieży (Ogińska-Bulik, Juczyński, 2011), polską skróconą wersję Kwestionariusza Postrzegania Czasu Zimbardo (Przepiórka, Sobol-Kwapińska, Jankowski, 2016), Test Orientacji Życiowej (Scheier, Carver, Bridges, 1994) oraz własną ankietę dotyczącą oceny ośrodka oraz zmienności emocji i oceny wychowawców, kolegów/koleżanek z ośrodka i bliskich na przestrzeni czasu.Postawiono cztery hipotezy. Zakładano, że ocena ośrodka różni się w zależności od płci wychowanka oraz że wyższa ocena ośrodka wiąże się z orientacją przyszłościową, wysokim poziomem prężności i dyspozycyjnego optymizmu. Potwierdzono trzy pierwsze hipotezy, nie wykazano natomiast związku oceny ośrodka z poziomem dyspozycyjnego optymizmu. Ponadto okazało się, że również orientacja przeszłościowo-pozytywna i przeszłościowo-negatywna wiąże się z wysoką oceną ośrodka. W wyniku analizy czynnikowej udało się także wyróżnić dwa czynniki. Pierwszy z nich, nazwany Sukcesem resocjalizacyjnym, zawiera zmienne, które pozwalają szacować pozytywny efekt resocjalizacji. Drugi czynnik – Niepowodzenie resocjalizacji – obejmuje zmienne, które mogą wiązać się z porażką resocjalizacji. W świetle przeprowadzonych badań należy zatem stwierdzić, że większe zadowolenia z pobytu w ośrodku wiąże się z orientacją przyszłościową i wysokim poziomem prężności i może stanowić podstawę do szacowania efektów resocjalizacji.

The main issue of this essay is the influence of gender, level of resilience, temporal orientation and level of dispositional optimism on the resocjalization effects amog the minors staying in the youth educational center, and the attempt to identyfi these variables, which could potentially predict the success of the resocialization. To achieve this, 30 girls and 30 boys from three youth educational center in Poland have been tested. For this, there were used Scale of Resilience Measurement for children and adolescents (Ogińska-Bulik, Juczyński, 2011), Polish shortened version of Zimbardo Time Perspective Inventory (Przepiórka, Sobol-Kwapińska, Jankowski, 2016), Life Orientation Test (Scheier, Carver, Bridges, 1994) and own survey regarding the assessment of the center and the variability of emotions and assessment of educators, colleagues from the center and relatives over time.Four hypotheses were made. It was assumed that the assessment of the center is different for girls and boys and that a higher center rating is associated with future orientation, a high level of resilience and dispositional optimism. The first three hypotheses were confirmed, but no relationship between the center assessment and the level of available optimism was demonstrated. In addition, it turned out that past-positive and past-negative orientation are also associated with higher center’s assessment. As a result of factor analysis, two factors were distinguished. The first one, called Resocialization success, includes variables which let estimate the positive effect of resocialization. The second factor - Failure of resocialisation - includes variables that can be associated with failure of resocialisation.In the light of the research, it should be concluded that greater satisfaction with the stay in the center is associated with future orientation and a high level of resilience and can be the basis for estimating the effects of resocialization.