Political communication on cybersecurity by public institutions in Poland

Praca magisterska bada zakres i sprawdza realizację działań na gruncie komunikacji politycznej prowadzonej przez polskie instytucje publiczne w zakresie cyberbezpieczeństwa. Zakładając, iż polscy obywatele posiadają niewielką wiedzę na temat zagrożeń bezpieczeństwa teleinformatycznego, autorka sprawdza, czy instytucje publiczne wywiązują się z obowiązków dotyczących komunikacji, nałożonych na nich w dokumentach strategicznych i prawnych. W pracy zastosowano następujące metody badawcze: metodę analizy dokumentów, metodę porównawczą oraz metodę sondażową. W pierwszym rozdziale pracy przedstawiane są założenia teoretyczne i metodologiczne na temat komunikacji politycznej oraz cyberbezpieczeństwa. Drugi rozdział pracy prezentuje narzędzia zwiększające zdolności do zapewnienia bezpieczeństwa w cyberprzestrzeni w Polsce, czyli dokumenty strategiczne oraz prawne, takie jak strategia cyberbezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej czy Ustawa o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa. W trzecim rozdziale wymienione są instytucje publiczne odpowiedzialne za zapewnienie cyberbezpieczeństwa oraz analizowane są ich działania na gruncie komunikacji politycznej. Czwarty rozdział prezentuje wyniki ankiety, przeprowadzonej wśród polskich obywateli, która miała za zadanie sprawdzić poziom wiedzy i świadomości na temat cyberbezpieczeństwa i cyberzagrożeń.

This master dissertation analyses the scope and the implementation of political communication activities by the Polish public institutions in regards to cybersecurity. Assuming, that Polish citizens have basic, but not yet developed knowledge on cybersecurity risks, the author verifies, if public institutions meet their obligations in terms of communication, that are included in the strategic and legal documents. In this dissertation, the research have been conducted using various methods: a documents analysis method, a comparison method, and a survey method. In the first chapter, the author presents theoretical approach to the political communication and cybersecurity. The second chapter of the dissertation describes the tools, which strengthen polish national cybersecurity capabilities. Those tools are strategic and legal documents, such as the Polish cybersecurity strategy and the act on the national cybersecurity system. In the third chapter, the author provides the description of the public institutions, responsible for fulfilling cybersecurity activities and analyses those activities in regards to political communication. The fourth chapter presents the results of the survey, conducted amongst Polish citizens. The survey’s aim was to verify the level of knowledge and awareness in regards to cybersecurity.