Celem pracy jest przedstawienie sposobu kreacji obcych istot w dwóch utworach science-fiction: powieści Solaris Stanisława Lema i opowiadaniu Katedra Jacka Dukaja. Obaj autorzy przedstawiają w swych utworach oryginalne portrety Innego. Powieść Lema opisuje istotę nieantropomorficzną, nazwaną oceanem Solaris, która stanowi zagadkę dla człowieka. Jacek Dukaja w swoim opowiadania przedstawia Katedrę, która jest wyjątkowym i tajemniczym miejscem, posiadający jednocześnie cechy budynku jak i istoty żywej. Porównanie obu utworów pod względem sposobu kreacji świata przedstawionego, konstrukcji postaci oraz wymowy metaforycznej obu dzieł pokazuje, że obaj autorzy prezentują zbieżne stanowiska dotyczące możliwości poznania i zrozumienia przez człowieka obcej istoty. Oba utwory przedstawiają klęskę poznawczą człowieka wobec zrozumienia Innego, ponieważ niemożliwe jest wyjście człowieka z jego antropocentryzmu tak, aby mógł poznać obcy porządek kosmiczny.

The study presents the way of creating extraterrestrial creatures in two different sciencefiction literary works: Stanisław Lems noel Solaris and acek ukajs short story Cathedral. In their works, both authors show original portraits of an unknown Another Being. Lem describes an nonanthropomorphic creature named the Solaris Ocean, which is an mystery for a man, while Jacek Dukaj in his story shows a unique and mysterious place with the features of a building and a living entity. Comparing the two texts shows that both authors present similar views on the ability of comprehension an alien creature by human. Both works illustrate a cognitive failure of understanding Another Being.