Postmodernist self-creation in the prose of Michał Witkowski on the basis of Lubiewo bez cenzury and Barbara Radziwiłłówna z Jaworzna-Szczakowej

Celem mojej pracy było przedstawienie autokreacji Michała Witkowskiego w powieści Lubiewo bez cenzury oraz Barbara Radziwiłłówna z Jaworzna-Szczakowej w kontekście postmodernizmu. Analizując zawarte w tytule powieści pisarza oraz źródła dotyczące postmodernizmu, autokreacji czy też samego Michała Witkowskiego, a także – w różnej formie przeprowadzone wywiady z pisarzem, udowodniłam, iż Michał Witkowski posługuje się w swoich książkach postmodernizmem w celu kreacji postaci, a konkretniej autokreacji. Również pragnęłam pokazać, że Michał Witkowski nie jest pisarzem, którego powieści są błahe lub nieprzemyślane. Mam nadzieję, iż moja praca pokazuje jego pisarstwo w szerszym kontekście i pozwala w nim dostrzec artystę, który posiada ogromny talent, ale przez powierzchowny odbiór jego powieści, zostają mu te zasługi odebrane.

The goal of my paper is to present self-creation of Michał Witkowski in the novels Lubiewo bez cenzury and Barbara Radziwiłłówna z Jaworzna-Szczakowej in the context of postmodernism. Having analysed the aforementioned novels together with resources that apply to the concept of postmodernism, self-creation, or Michał Wiśniewski himself, as presented through various interviews with the writer, I managed to prove that Michał Witkowski uses in his novels postmodernism in order to create his characters, or, to be more specific, promote his self-creation. I also attempted to show that Michał Witkowski is not a writer whose novels are petty or unpremeditated. I hope that my paper shows his writing in a wider context, presenting him as an artist of a great gift, often denied him as a result of a superficial approach to his novels.