Wpływ ucieleśnionego poznania na procesy pamięciowe u osób starszych

Przedstawione badanie sprawdzało hipotezę, czy pokrywanie się ekspresji mimicznej z intonacją materiału, który ma być zapamiętany poprawia zapamiętywanie. Jest to replikacja badania Parzuchowskiego i Szymków-Sudziarskiej (2008) przeprowadzona wśród osób starszych z dodanymi niewielkimi zmianami w procedurze. Uczestnicy słuchali nagrania zawierającego trzydzieści słów wypowiadanych przez lektora neutralnie lub w sposób imitujący zdziwienie. W tym samym czasie mieli za zadanie utrzymywać zdziwiony lub neutralny wyraz twarzy. Badanie wykazało, że osoby starsze nie zapamiętują większej ilości słów wypowiadanych w sposób zgodny z emocją ich ekspresji mimicznej. Wyniki te nie potwierdzają założonej hipotezy. W końcowej części pracy omawiam implikacje tych wyników oraz czynniki, które mogą wpływać na występowanie efektu ucieleśnionego poznania wśród osób starszych.

This thesis presents a study to explore the embodiment effect in older population. In particular, it examines the hypothesis that matching the emotion of one’s facial expression with the emotional tone of the auditory material to be learned facilitates memory performance. The design of the experiment was based on Parzuchowski & Szymków-Sudziarska (2008) study, but with some changes added in the procedure. The study was conducted on sixty participants in the age group 65-80. The participants listened to a recording containing thirty words spoken by the lector in a surprised or a neutral manner while sustaining a surprised or a neutral facial expression. The study showed that the memory performance among older adults does not improve when they make a facial expression congruent with the emotional tone of the lector’s voice that is telling them the words to be memorized. I discuss the implications of this result and identify factors that affect embodied cognition in older adults.