Popcultural esthetical strategies as confirmation of downturn of paradigm by the example of "Forefather's eve" directed by Radosław Rychcik and Michał Zadara

W mojej pracy poddaję szczegółowej analizie popkulturowe odwołania w strategiach inscenizacyjnych dwóch najszerzej komentowanych przedstawień Dziadów ostatnich lat - Radosława Rychcika z Teatru Nowego w Poznaniu oraz Michała Zadary z Teatru Polskiego we Wrocławiu. Popkulturową estetykę tych przedstawień tłumaczę zmianami polityczno-społecznymi, które zaszły w Polsce po 1989 roku. Tendencje obecne w dzisiejszym polskim teatrze porównuję z tendencjami obecnymi w teatrze przed zmianą ustrojową, podejmując próbę wyjaśnienia zaszłych zmian oraz ich konsekwencji. Ostatecznie podejmuję próbę udowodnienia, że ogłoszony w latach dziewięćdziesiątych przez prof. Marię Janion "zmierzch" paradygmatu faktycznie miał miejsce w polskim teatrze, czego dowodem są analizowane przedstawienia Dziadów.

In my work, I give a detailed analysis of the appeal in the staging strategies of the two most widely commented "Forefather's eve" shows of the past years - by Radoslaw Rychcik from Nowy Theatre in Poznan and by Michał Zadara from the Polish Theatre in Wrocław. The popculture of these shows is explained by the political and social changes that took place in Poland after 1989. The tendencies present in today's Polish theatre are compared to the tendencies present in the theater before the systemic change, trying to explain the changes and their consequences. In the end, I try to prove that the downturn of paradigm that was announced in the nineties by prof. Maria Janion actually is real in the Polish theate, as evidenced by the analyzed performances of the "Forefather's eve".