The role of memory reconsolidation in addiction therapy

Na przestrzeni całego życia zdobywamy nową wiedzę oraz umiejętności o zróżnicowanym charakterze. Zdolność układu nerwowego do uczenia się oraz magazynowania informacji jest kluczowa dla przeżycia organizmu. Wykorzystanie przeszłych doświadczeń przy podejmowaniu bieżących decyzji możliwe jest dzięki dynamicznym mechanizmom pamięci, podstawą których jest plastyczność układu nerwowego. Patologie związane z plastycznością pamięci są podłożem wielu chorób ośrodkowego układu nerwowego. Jedną z nich jest zespół uzależnienia, prowadzący do utrwalenia się szkodliwego wzorca zachowań mających negatywny wpływ na jakość życia jednostki. Pomimo działań podejmowanych przez organy rządzące poszczególnych państw oraz pracy naukowców problem uzależnień nie przejawia tendencji spadkowej. Zapotrzebowanie na nowe, skuteczne metody leczenia jest ogromne. Ze względu na charakter zaburzenia związanego z używaniem substancji uzależniających (z ang. substance use disorder, SUD), oddziaływanie na plastyczność pamięci, w tym na procesy rekonsolidacji śladu pamięciowego, może leżeć u podstaw skuteczności terapii uzależnień. Rekonsolidacja jest to zależny od czasu proces, w trakcie którego odtworzona pamięć długotrwała staje się przejściowo podatna na działanie czynników zakłócających ponowny zapis (Nader, Schafe i LeDoux, 2000). Możliwość farmakologicznej lub niefarmakologicznej ingerencji w zapis istniejącej już pamięci długotrwałej na drodze procesu rekonsolidacji stwarza unikalną okazję do interwencji terapeutycznej w leczeniu uzależnień. Celem tej pracy jest omówienie możliwości wykorzystania procesu rekonsolidacji do funkcjonalnego osłabienia siły pamięci bodźców związanych z używaniem substancji uzależniających, co może wspomóc długoterminową abstynencję oraz zapobiec nawrotom u osób uzależnionych.

Throughout our entire lives we acquire new knowledge and a variety of skills. Brain’s ability to learn through experience and to retrieve accurate information from memory storage is crucial to one’s survival. The mechanisms of nervous system plasticity provide a basis for dynamic nature of memory. Aberrant memory mechanisms are a distinctive feature of many central nervous system diseases, one of which is substance use disorder (SUD). Drug addiction actively leads to persistence of maladaptive drug-associated memories that promote harmful behaviours which negatively affect individual’s life quality. Despite the actions taken by many governments and the researchers’ efforts, the substance use and SUD do not cease. New therapeutical tools that would aid existing treatments are vastly needed. Due to the nature of the SUD it is believed that methods targeting mechanisms of memory plasticity, including reconsolidation of memory traces, may be the key to therapy efficacy. In the field of memory research, reconsolidation refers to a progressive postretrieval stabilization of long-term memory during which long-term memories become temporarily susceptible to interference (Nader, Schafe and LeDoux, 2000). This provides a unique opportunity to modify maladaptive memories through the pharmacological or no-pharmacological intervention during reconsolidation process. The aim of this bachelor thesis is to examine how the understanding of the brain mechanisms involved in memory reconsolidation may provide a basis for designing new therapeutical tools that promote long-term abstinence and prevent relapse in drug addicts.