Król Ryszard III: między historią a dramatem

Praca zatytułowana „Król Ryszard III: między historią a dramatem” zajmuje się historyczną postacią ostatniego Plantageneta Ryszarda III oraz bohaterem sztuki Szekspira Król Ryszard III. Głównym celem tej pracy jest ustalenie jak duży wpływ na Szekspira miały podania historyczne, a co było wymyślone przez dramaturga. Pracę rozpoczyna opis króla zgodnie z tym, co można znaleźć w kronikach. Następnie omówione są źródła, jakich używał William Szekspir do napisania swojej sztuki, jako że polegał na wielu pisarzach, którzy nie tworzyli w tym samym czasie. Co więcej, wytłumaczony jest mit Tudorów oraz powody Szekspira do zajęcia się historią. Rozdział drugi zajmuje się z kreacją Szekspirowskiego Ryszarda. Po pierwsze, bohater przestawiony jest jako aktor w jego własnej sztuce. Wyjaśniony został termin teatru świata oraz jego użycie w sztuce. Następnie opisane są prace innych pisarzy ze średniowiecza oraz elementy Makiawelizmu, który wpłynęły na kreację Ryszarda. W kolejnej sekcji zanalizowane są solilokwia Ryszarda, tak i język, którego używa. Ostatni rozdział skupia się na związkach Ryszarda z innymi postaciami. Najpierw omówione jest, jak zachowywał się, kiedy był w towarzystwie swoich braci oraz jak ich oszukiwał. Następnie, opisany jest jego związek z Książętami, których prawdopodobnie rozkazał zamordować. Ostatnia część ukazuje co go łączyło z kobietami, które pojawiają się w sztuce.

The thesis titled “Richard III: Between History and Drama” deals with the historical figure of the last Plantagenet, Richard III, and the protagonist of Shakespeare’s play King Richard III. They key objective is to establish how much Shakespeare was influenced by historical accounts and what was made up by the playwright. The study starts with the description of the king according to the chroniclers. Later, the sources William Shakespeare chose are discussed as he relied on several writers who did not produce at the same time. Moreover, the origin of the Tudor myth is explained and the reason behind writing about history. Chapter two deals with Richard’s creation of Shakespeare. Firstly, the protagonist is presented as an actor in his own play. The term of theatrum mundi is presented and the use of it in the play. Moreover, influences of Richard’s character which come from medieval works of other writers are evaluated on as well as elements of Machiavellianism. Richard’s soliloquies are analysed in the next section, together with his language that he is playing with during the course of the drama. The last chapter focuses on the relationships between Richard and other characters. First of all, it is considered how he behaved in front of his brothers and how he tricked them. Secondly, his relationship with the Princes he presumably ordered to kill is recounted. Lastly, his ties with female protagonists of the play are evaluated on.