Stockholm syndrome as the paradox of the interpersonal relationships

Syndrom sztokholmski- zagadkowe zjawisko przywiązania do oprawcy, osoby, która nam zagraża. Niniejsza praca podejmuje próbę zaprezentowania tego fenomenu pod kątem codziennych relacji interpersonalnych między dwojgiem dorosłych ludzi, a także dorosłym i dzieckiem. Zaprezentowane sylwetki osób zamieszanych w ów relacje, oddają cechy charakterystyczne, przyświecające syndromowi. Główne pytanie postawione w rozważaniem to dlaczego ludzie wpadają w pułapkę tak specyficznego uzależnienia emocjonalnego? Odwołanie do wczesnego dzieciństwa i koncepcji psychoanalitycznej umożliwia zrozumienie pobudek, którymi kierują się jednostki, a tym samym lepsze zrozumienie ich absurdalnych działań.

Stockholm syndrome – enigmatic phenomenon of affection to the perpetrator, to the person who threatens our life. This essay constitute a try to present this phenomenon regarding everyday interpersonal relationships between two adults, as well as between an adult and a child. Presented figures of people involved in these relations capture characteristics typical for the syndrome. The main question that we tried to consider was why people fall into the trap of so specific emotional addiction? The reference to the early childhood and to the psychoanalytical conception enables us to understand the impulses by which those individuals are driven and, thereby, to better understand their absurd actions.