Przekład gier RPG o tematyce fantasy. Analiza gry Wiedźmin 3: Dziki Gon.

Niniejsza praca dotyczy tłumaczenia wyrażeń archaizowanych i kolokwialnych, wykorzystanych w grze Wiedźmin 3: Dziki Gon. Celem pracy jest zbadanie strategii tłumaczeniowych kwestii dialogowych. Praca składa się z pięciu rozdziałów. Rozdział pierwszy dotyczy materiału, jakim jest gra typu fantasy RPG Wiedźmin 3: Dziki Gon. Omówiono w nim fabułę gry, aspekt anachroniczności dialogów oraz twórczość Andrzeja Sapkowskiego, autora książek, na podstawie których powstała gra. Rozdział drugi, teoretyczny, traktuje o grach video, lokalizacji, gatunku fantasy, funkcjonalnych aspektach przekładu oraz stylizacjach językowych: archaizacji i kolokwializacji. W rozdziale trzecim omówiono wybrane strategie tłumaczeniowe i wyjaśniono terminy strategia i procedura. Rozdział czwarty, empiryczny, to analiza fragmentów gry i ich tłumaczeń pod względem zastosowanych strategii. Wnioski z analizy zostały przedstawione w rozdziale piątym. Jak wynika z badania, strategią, po którą najczęściej sięgali tłumacze gry, jest metoda neutralizacji. W tłumaczeniu gry w dużej mierze wykorzystano również pragmatyczne strategie, takie jak: explicitness, information and interpersonal changes. Ponadto, tłumacze wykorzystali strategię kompensacji, o której pisało wielu teoretyków przekładu, m.in Vinay i Darbelnet (1958/2000), Vazguez-Ayora (1977), Newmark (1988) oraz Harvey i Higgins (1992). Metoda ta została omówiona w ramach analizy innych strategii, przedstawionych przez Chestermana, ponieważ niejednokrotnie mogą one współwystępować w obrębie tłumaczenia jednego fragmentu. Metoda kompensacji niejednokrotnie pozwoliła odtworzyć styl oryginału, zarówno archaizowany jak i kolokwialny.

The paper revolves around the translation of archaic and colloquial language used in The Witcher 3: Wild Hunt. The main objective of the thesis was to exemplify and analyze the strategies employed to translate game dialogues. The paper consists of five chapters. Chapter I sets the scene by providing the overview of the material used, i.e. a role-playing fantasy game The Witcher 3: Wild Hunt. The chapter also presents the author of The Witcher saga, Andrzej Sapkowski. The theoretical part (Chapter II) is divided into five subsections, concerning respectively: video games & localization, fantasy genre, functional theories, and the problem of archaic language as well as colloquial language in translation. In Chapter III, translation strategies were discussed, with particular consideration paid to compensation and its applicability in dealing with video games translation. Chapter IV offers an analysis of the selected fragments featuring the curious mixture of archaic and colloquial styles with reference to a particular translation strategy. Chapter V presents the results of the research. The most useful strategy was neutralization. Other popular procedures included: explicitness, information and interpersonal changes which belong to pragmatic strategies. Compensation which was discussed by many theoreticians: Vinay & Darbelnet (1958/2000), Vazguez-Ayora (1977), Newmark (1988) and Harvey & Higgins (1992) would usually overlap with the strategies discussed by Chesterman, allowing to recreate the archaic or colloquial style of the original utterances.