History of Jeans in American Culture

Praca jest próbą udowodnienia symbolizmu dżinsów w oparciu o wybrane fragmenty ich historii w Stanach Zjednoczonych oraz wskazania, jakie wartości i znaczenia mogły być przypisywane dżinsom od ich zaistnienia na amerykańskim rynku. We wstępie pojawia się stwierdzenie, że dżinsy są stałym elementem kultury amerykańskiej oraz symbolem amerykańskości. Następnie przedstawione są definicje pojęć kultury amerykańskiej, amerykańskości, mitów i symboli w oparciu o publikacje m.in Barbary Szackiej i Jolanty Szymkowskiej-Bartyzel. Udział dżinsów w kulturze amerykańskiej jest związany zarówno z ich obecnością w życiu codziennym, jak i dziełach literackich i filmowych.Rozdział pierwszy traktuje o początkach spodni dżinsowych i wykorzystaniu ich jako ubioru roboczego. Ważną tezą jest spostrzeżenie, że dżinsy jako element wizerunku utożsamiać miały cechy noszących je osób. Następnie podana zostaje biografia Levi Straussa oraz historia pierwszego znanego z produkcji dżinsów przedsiębiorstwa jako przykład spełnionego jednego z najpopularniejszych mitów amerykańskich, tzw. „amerykańskiego snu”. W tej części znajduje się opis, w jaki sposób doszło do opatentowania w roku 1873 modelu 501 dżinsów marki Levi’s, dostępnego współcześnie w sklepach w nieomal niezmienionej formie, oraz w jaki sposób wygaśnięcie patentu wpłynęło na rozwój przemysłu odzieży dżinsowej, gdy na rynku pojawiła się konkurencja. Wspomniana jest także kwestia produkowanych z dżinsu ubiorów roboczych dla kobiet zatrudnionych w fabrykach w trakcie pierwszej i drugiej wojny światowej oraz postać Rosie the Riveter, będąca symbolem ich gotowości do pracy dla dobra kraju.W drugim rozdziale opisany jest wpływ amerykańskiego kina oraz popularnych aktorów na popularyzację dżinsów. Równocześnie poprzez przedstawianie dżinsów w określonych wizerunkach grających w filmach bohaterów można było je identyfikować z cechami noszących je postaci. Gatunkiem filmu, cieszącym się największą popularnością w pierwszej połowie XX wieku był niewątpliwie western. Omówiony zostaje udział dżinsów w przedstawianiu mitycznego Dzikiego Zachodu, postaci kowbojów, odgrywanych przez Williama S. Harta i Johna Wayne’a, oraz reprezentowane przez nich wartości. W dalszej części tego rozdziału znajduje się wzmianka o pierwszych kobiecych dżinsach, Lady Levi’s 701, oraz o tym, jak dżinsy stały się ubiorem „sportowym”, gdy popularnym sportem w Stanach Zjednoczonych dzięki westernom stało się rodeo. Następnie wspomniane są dwa przykłady użycia wizerunku kowboja w dżinsach w kampanii reklamowej, marki Levi Strauss&Co. oraz Philip Morris&Co., produkującej papierosy Marlboro. Jako kolejne przykłady lansowania dżinsowych spodni w amerykańskich produkcjach filmowych zostaje podany Elvis Presley w musicalu Jailhouse Rock, Marlon Brando w ekranizacji sztuki Tennessee Williamsa Tramwaj zwany pożądaniem lub filmie Dziki, James Dean w Buntowniku bez powodu lub Marilyn Monroe w różnych rolach. Na końcu rozdziału znajduje się opis dżinsów jako elementu wizerunku wybranych ruchów młodzieżowych, dla których pełniły funkcję wyrażania poglądów i w których wiązały się z charakterystycznym dla poszczególnych wymienionych grup stylem życia.W rozdziale trzecim dżinsy przedstawione są najpierw jako element stylizacji wykonawców rozwijającej się muzyki rockowej, przez co stały się powszechnie pożądaną częścią garderoby wśród młodzieży. Spodnie te pojawiały się także na okładkach albumów i płyt. Dżinsy stały się „kluczem do popularności”: nosili je zarówno fani rockowych artystów, ale także młodzież, która poprzez określony wygląd chciała zdobyć akceptację w grupach rówieśniczych. Następnie, jako przykład skojarzenia dżinsów z seksualnością opisana jest kampania reklamowa Calvina Kleina z 1980 roku z udziałem Brooke Shields i związane ze spotami reklamowymi kontrowersje. W końcowej części rozdziału pojawia się stwierdzenie, że dżinsy wraz z biegiem czasu kumulowały w sobie znaczenia, stając się symbolem amerykańskości.

The thesis is an attempt to prove the symbolism of jeans based on selected fragments of their history in the United States and to identify the values and meanings that could be attributed to jeans since their introduction to the American market. Firstly, it is stated that jeans are a regular part of American culture and a symbol of American values. Then the definitions of American culture, myths and symbols are presented on the basis of publications written by e.g. Barbara Szacka and Jolanta Szymkowska-Bartyzel. The presence of jeans in American culture is associated both with their everyday life usage as well as literature and film.The first chapter contains the beginnings of jeans and using them as workwear. An important thesis is that the jeans as part of the image were to identify the characteristics of people who would wear them. Then Levi Strauss biography and the history of the first known production company jeans are described as an example of a fulfilled "American dream”, which is one of the most popular myths of America. This section includes the story of patented in 1873 model 501 jeans of Levi's, which nowadays are available in stores in almost unchanged form, and how the expiry of the patent influenced the development of the denim industry, when competitors had entered the market. Afterwards, the issue of denim clothing for women employed in factories during the First and Second World War is mentioned and the figure of Rosie the Riveter, which is a symbol of their readiness to work for the good of the country, is described.The second chapter describes the influence of American cinema and famous actors on the popularization of the jeans. At the same time, while jeans were presented in certain depictions in films as a part of characters’ costumes one could identify them with the characteristics of figures who they were worn by. The most successful film’s genre in the first half of the twentieth century was undoubtedly the western. The contribution of jeans in presenting of the mythical Wild West is considered as cowboys, played by William S. Hart and John Wayne, helped to popularize them. There is also a mention about first women's jeans, Lady Levi's 701, and how jeans became the “sportwear” as rodeo was gaining popularity in United States thanks to western films. Then what appear are two examples of using the image of a cowboy in ad campaigns of Levi Strauss & Co. and Philip Morris & Co. For examples of successive releases of jeans in American productions are presented: Elvis Presley in the musical Jailhouse Rock, Marlon Brando in the film version of Tennessee Williams' A Streetcar Named Desire or in the film The Wild One, James Dean in Rebel without a Cause or Marilyn Monroe in various roles. A description of jeans as part of the image of selected youth movements, which served as expression and which were associated with a characteristic for each of these groups lifestyle, is given at the end of the chapter.In the third chapter jeans are firstly presented as an element of style for the musicians performing rock music, which made them widely desired among young people. These trousers also appeared on various covers of albums and CDs. Jeans have become the "key to the popularity": they were worn by both fans of rock artists and young people who wanted to gain acceptance of peers. Afterwards, as an example of connoting the jeans with sexuality is given an advertising campaign of Calvin Klein from 1980, starring Brooke Shields. In the final part of the chapter appears a statement that jeans during over 150 years of existence on American market, accumulated the significances, becoming a symbol of American myths and values.