Quality of life of the elderly persons in the context of participation in occupational therapy.

Wstęp. Od początku XX wieku obserwowany jest wzrost średniej długości życia populacji na świecie. Określenie wieku, który mógłby definiować osobę starszą jest utrudnione ze względu na postępujące procesy demograficzne oraz społeczne.Ze względu na zjawisko starzejącego się społeczeństwa niezbędne jest podejmowanie działań mających na celu poprawę jakości życia osób starszych. Osoby w podeszłym wieku stanowią grupę niejednorodną nie tylko pod względem wieku, ale także pod względem stanu zdrowia i osiąganego poziomu życia, a wraz z wiekiem zwiększają się problemy związane z codziennymi czynnościami. Zapewnienie kompleksowej opieki osobom starszym stanowi istotny czynnik, który wywiera wpływ na ich jakość życia. W systemie opieki społecznej organizowana jest opieka w ramach świadczeń DPS i MDDPS, gdzie możliwa jest aktywizacja osób starszych poprzez terapię zajęciową. Aktywizacja osób starszych skupia się na wykorzystaniu ich potencjału fizycznego, społecznego i psychicznego poprzez aktywne uczestnictwo w społeczeństwie.Cel pracy. Celem pracy jest ocena wpływu uczestnictwa w terapii zajęciowej na odczucia dotyczące własnej sytuacji życiowej i inne aspekty wpływające na jakość życia wśród osób w starszym wieku.Materiał i metoda. Badaniem objęto 100 osób w wieku ≥60 lat zamieszkałych w Domu Pomocy Społecznej lub uczęszczających do Miejskich Dziennych Domów Pomocy Społecznej na terenie Krakowa. Do przeprowadzenia badania wykorzystano autorski kwestionariusz zawierający 22 pytania. Do oceny związku pomiędzy zadowoleniem z codziennych czynności, odczuwaniem stałego zmęczenia, odczuwaniem samotności, możliwości liczenia na inne osoby, bycia potrzebnym innym, byciem niezrozumianym przez inne osoby, odczuwaniem bycia niesprawiedliwie traktowanym przez inne osoby, poczuciem bycia ciężarem dla innych osób a uczestnictwem w terapii zajęciowej zastosowano test dokładny Fishera oraz test chi- kwadrat. Do oceny wielkości korelacji pomiędzy zmiennymi jakościowymi zastosowano współczynniki kontyngencji Yule’a lub V Cramera.Wyniki. Wśród osób uczestniczących w terapii zajęciowej wykazano, że istnieje zależność między odczuwaniem stałego zmęczenia (p<0,001, współczynnik phi Yule’a 0,56), odpowiedzi rzadko lub nigdy udzieliło 76% grupy. Wykazano, że istnieje zależność między poczuciembycia ciężarem dla innych osób (p<0,001, współczynnik phi Yule’a 0,52), odpowiedzi rzadko lub nigdy udzieliło 89% grupy. Wykazano, że istnieje zależność między poczuciem samotności (p<0,001, współczynnik phi Yule’a 0,59), odpowiedzi rzadko lub nigdy udzieliło 93% grupy. Wykazano, że istnieje zależność między odczuciem możliwości liczenia na innych (p<0,001, współczynnik V Cramera 0,61), odpowiedzi zawsze udzieliło 61% grupy. Wykazano, że istnieje zależność między odczuciem niesprawiedliwego traktowania (p<0,001, współczynnik phi Yule’a 0,49), odpowiedzi rzadko lub nigdy udzieliło 94% grupy.Wnioski. Osoby w starszym wieku biorące udział w terapii zajęciowej częściej odczuwają zadowolenie z codziennych czynności. Terapia zajęciowa przyczynia się do zmniejszenia odczuwania stałego zmęczenia, poczucia samotności wśród osób starszych, a także pomaga w otwarciu się na inne osoby, przez co znacznie częściej odczuwają możliwość liczenia na innych. Wśród osób starszych terapia zajęciowa w bardzo dużym stopniu przyczynia się do zwiększenia wiary we własne możliwości, przez co zwiększa poczucie bycia potrzebnym innym. Osoby w starszym wieku biorące udział w terapii zajęciowej rzadziej odczuwają, że są niezrozumiane przez innych, a także że są niesprawiedliwie traktowane przez innych. Terapia zajęciowa w znacznym stopniu przyczynia się do uświadomienia o własnej wartości, przez co zmniejszenia poczucia bycia ciężarem dla innych.

Background. From the beginning of the 20th century, the average life expectancy of the population in the world has increased. Defining an age that could determine the fact of being an older person is hampered by progressing demographic and social processes. Due to the aging societies, it is necessary to undertake actions aimed at improving the quality of life of the elderly. Elderly people are heterogeneous not only in terms of age, but also in terms of their health and standard of living, and with age, problems with daily activities increase. Ensuring comprehensive care for the elderly is an important factor that affects their quality of life. DPS and MDDPS care is provided in the social welfare system, where elderly people can be activated through occupational therapy. Activation of the elderly focuses on exploiting their physical, social and mental potential through active participation in society.Aim. The purpose of the work is to evaluate the satisfaction of daily activities, to feel constant tiredness, to feel lonely, to count on others, to be needed for others, to be misunderstood by others, to feel unjustly treated by others, to feel burdened by others, with quality The life of the elderly in the context of participation in occupational therapy.Material and methods. The study surveyed 100 people aged ≥60 years, residing in the Social Assistance Center or attending the Municipal Day Care Centers in Krakow. A questionnaire with 22 questions was used for the study. To assess the relationship between daily activity satisfaction, perceived fatigue, loneliness, counting on others, being needed by others, being misunderstood by others, feeling unjustly treated by others, being a burden to others, and participating in therapy, Fisher's exact test and chi-squared test were used.Results. Participants in occupational therapy have shown that there is a correlation between feeling constant fatigue (p <0.001,Yule coefficients of association 0.56), 76% of the group responded seldom or never. It has been shown that there is a correlation between the feeling of being a burden to others (p <0.001, Yule coefficients of association 0.52), 89% of the group responded seldom or never . It has been shown that there is a correlation between loneliness (p <0.001, Yule coefficients of association 0.59), response rarely or never that gave 93% of the group. It has been shown that there is a correlation between perceived ability to count on others (p <0.001, Cramer's V Correlation 0.61), and 61% of the group responded alwyas. It has been shown that there is a relationship between the feeling of unfair treatment (p <0.001, Yule coefficients of association 0.49), the response rarely or never were given by 94% of the group.Conclusions. Older people involved in occupational therapy are more likely to experience daily activities. Occupational therapy contributes to reducing the feeling of constant fatigue, loneliness among older people, and helping to open up to other people, so they are more likely to count on others. Among older people, occupational therapy greatly contributes to increased confidence in one's own abilities, thereby increasing the sense of being needed by others. Older people involved in occupational therapy rarely feel that they are misunderstood by others and that they are unfairly treated by others. Occupational therapy significantly contributes to self- esteem, thereby reducing the sense of being a burden to others.