The Role of the Armed Forces in Political Changes in Egypt 1952-2013

Armia jest jednym z najsilniejszych i najbardziej wpływowych aktorów na egipskiej scenie politycznej od momentu powstania nowoczesnego państwa egipskiego. Jej funkcje w systemie politycznym znacznie wykraczają poza obszar zapewniania bezpieczeństwa zewnętrznego i wewnętrznego państwa. Od przewrotu wojskowego w 1952 r. wojskowi niezmiennie wpływają na kształt przemian politycznych w państwie. Kolejni prezydenci Egiptu począwszy od Muhammada Nagiba, aż do wybuchu rewolucji w 2011 r. mieli pochodzenie wojskowe oraz gwarantowali armii szereg przywilejów politycznych i ekonomicznych. Jednocześnie armia egipska doskonale adaptuje się do zmiennych warunków politycznych i różnych kierunków w poglądach ekonomicznych (socjalizm, liberalizm, neoliberalizm). W niniejszej pracy została podjęta próba wykazania, że siły zbrojne w Egipcie w latach 1952-2013 nie uległy pełnej profesjonalizacji i przybierały różne formy obecności w strukturach władzy, a także że ustanowienie w Egipcie cywilnej kontroli nad armią jest mocno ograniczone, ponieważ siły zbrojne dążą do zabezpieczenia swoich ekonomicznych interesów.

Army is one of the strongest and the most influential actor on Egyptian political scene since the emergence of modern state in Egypt. The functions of the military in the political system go far beyond its scope of competence encompassing guaranty of state internal and external security. Since the coup d'etat was performed in 1952 the officers are influencing trajectory of political changes within the state. From the presidency of Muhammad Naguib till the outbreak of Egyptian revolution in 2011 every Egyptian president had a military background and provided the army with multiple economic and political privileges. What is more, the Egyptian officers are highly adaptable to the political upheavals and different economic policies (socialist, liberal, neoliberal). Hence this dissertation is an attempt to prove that the Egyptian Armed Forces from 1952 until 2013 were not fully professionalized and were invariably involved in power structures and that imposing civilian control over the army in Egypt is strongly limited, because the military always strives to secure its economic interest.