Social-culture animator – profession or vocation

Praca dotyczy zawodu animatora i jest próbą scharakteryzowania tej profesji. Oprócz tego porusza problemy związane z formą jego kształcenia. Jest rozważaniem na temat tego czy animator to zawód, w kierunku którego należy kształcić, czy jest to powołanie człowieka. Praca składa się z czterech głównych rozdziałów. Pierwszy z nich dotyczy charakterystyki animacji i jest zbiorem definicji występujących w literaturze przedmiotu. Możemy przeczytać w nim o początkach tego zjawiska we Francji i drodze jego rozwoju w Polsce. W następnych podrozdziałach scharakteryzowane zostały dwie, naukowo najbardziej rozwinięte odmiany animacji – animacja kultury i animacji społeczna. Ukazane zostały różnice pomiędzy nimi oraz założenia. Ich główne obszary zainteresowań i charakterystyka działań. Drugi rozdział dotyczy samej postaci animatora. Jego definicyjne ujęcie w poszczególnych specjalizacjach, włączając do tego charakterystykę animatora czasu wolnego. Następnie analizie zostały poddane współczesne kompetencje animatora. Posiadana przez niego wiedza, umiejętności oraz postawy. Dzięki temu możemy stworzyć obraz tworzący całość postaci animatora. Trzeci rozdział oparty jest na analizie własnej dokumentów. Na postawie aktualnych programów i matryc efektów kształcenia, podjęłam próbę scharakteryzowania form i sposobów nauczania animatorów, stosując wcześniej już utworzony podział na specjalizację. Zestawiłam ze sobą wybrane placówki kształcenia z Polski ukazując ich różnicę w podejściu to przyszłej roli jaką będzie pełnił absolwent, a także różnicę w definiowaniu zjawiska jakim jest animacja.

The essey is about an animator of culture and society profession and it tries to characterize the specification of this occupation. Moreover, it details the issue related to education of animators. The thesis is a dissertation on the question if animation of culture and society is a profession we should educate to or if it is a vocation.This work consists of four main chapters. The first one concerns the characteristic of animation and it is a collection of definitions that are found in the literature on the subject. We can read there about the beginnings of this phenomenon in France and its way of development in Poland. In the next subchapters there were characterized two the most scientifically developed kinds of animation – the animation of culture and the social animation. The assumptions and the differences between them are depicted there as well as their main fields of interested and the characteristic of their activities. The second chapter concerns the figure of an animator and its definitional presentation in particular specializations including characterization of an animator’s free time. Next, the modern competences of an animator were analyzed. The third chapter is based on my own analysis of documents. On the basis of current programs and matrixes concerning the effects of education, I made an attempt to characterize the forms and the ways of teaching animators using created previously the division into specialization. I collated the chosen education institutions in Poland showing their difference in approach to the future role of their graduates as well as the difference in defining the phenomenon of animation.