Fungal skin infections

Powierzchowne zakażenia grzybicze skóry dotyczą tułowia, pachwin, twarzy, kończyn z wyłączeniem dłoni oraz stóp. Mogą być powodowane przez dermatofity, grzyby drożdżo-podobne oraz pleśnie. Wśród dermatofitów obowiązuje podział, ze względu na źródło pocho-dzenia, na antropofilne, zoofilne oraz geofilne. Na patogenność grzybów mają wpływ czynniki predysponujące do rozwoju grzybic powierzchownych oraz czynniki patogenności grzybów wywołujących grzybice powierzchowne. Enzymy wytwarzane przez grzyby umożliwiają im wtargnięcie do organizmu gospodarza, a następnie rozwój choroby. Obraz kliniczny grzybicy powierzchownej skóry obejmuje ogniska dobrze odgraniczone od skóry zdrowej, rumieniowo-złuszczające się, o kształcie pierścieniowatym. Zmiany mają ten-dencję do zaniku w centralnej części oraz szerzeniu się ku obwodowi. Głównym czynnikiem etiologicznym wśród dermatofitów jest Trichophyton rubrum. Powoduje on grzybice pa-chwin, grzybice skóry gładkiej, brody, głowy oraz paznokci. Wywołuje również grzybicę mię-dzypalcową oraz mokasynową stóp. Innymi istotnymi czynnikami etiologicznymi, w przypad-ku dermatofitoz, są Trichophyton mentagrophytes, Trichophyton mentagrophytes var. interdi-gitale, Microsporum canis oraz Epidermophyton floccosum. W Polsce zakażenia grzybicze dotyczą głównie paznokci stóp oraz skóry stóp. Rzadziej diagnozowano infekcje grzybicze skóry gładkiej. Diagnostyka powierzchownych zakażeń grzybiczych wykorzystuje metody konwencjonalne, obejmuje pobranie materiału klinicznego od chorego, a następnie wykonanie badania mikologicznego. Wciąż rozwijająca się diagnosty-ka molekularna to szybszy i bardziej czuły sposób na identyfikację patogenu chorobotwórcze-go. Leczenie grzybic powierzchownych skóry może być ogólne, miejscowe lub skojarzone. Te-rapia zakażeń grzybiczych skóry obejmuje głównie leczenie miejscowe pochodnymi imidazo-lowymi, allyloaminowymi oraz pochodnymi pirydynonu.

Superficial fungal infections of the skin relate to the trunk, groin, face, limbs excluding hands and feet. They can be caused by dermatophytes, yeasts and molds. Dermatophytes can be divided due to the source of origin for anthropophilic, zoophilic and geophilic. Pathogenici-ty of fungi is affected by pre-possessing the development of superficial mycoses and fungal pathogenicity factors causing superficial fungal infections. The enzymes produced by fungi allow the invasion of a host organism and the disease.The clinical picture of superficial fungal infection of the skin includes bonfires well demar-cated from healthy skin, erythematous scaly patches, annular shape. The changes have a tendency to decay in the central and spread toward the periphery. The main etiological fac-tor among dermatophytes are Trichophyton rubrum. It causes tinea corporis, fungal infections of the skin smooth, beard, tinea corporis and onychomycosis. Also causes athlete's foot and moccasin- type tinea. Other important dermatomycoses etiologic agents are Trichophyton men-tagrophytes, Trichophyton mentagrophytes var. interdigitale, Microsporum canis and Epider-mophyton floccosum.In Poland, fungal infections include toenails and foot. Diagnosis less concerned the skin smooth. Diagnosis of superficial fungal infections using conventional methods, it means tak-ing clinical material from the patient, then mycological test. Still developing molecular diag-nostics is faster and more sensitive way to identify the pathogen disease. Treatment of superficial fungal infections of the skin can be general, local or combination. Treatment of superficial fungal infections focuses on topical treatment includes imidazole de-rivatives, allylamine derivatives and pyridinone.