Wes Anderson - king of the quirkiness. Characteristic of the quirky phenomenon in the contemporary American independent cinema.

Niniejsza praca jest próbą scharakteryzowania zjawiska quirky, nurtu który ukształtował się w obrębie współczesnego amerykańskiego kina niezależnego ostatnich dwudziestu pięciu lat. Uwaga tekstu skupia się głównie na latach 1990-2010, czyli okresie największego rozwoju zjawiska, uwzględniając przy tym również tytuły wybranych filmów z drugiej dekady XXI wieku. Opierając się przede wszystkim na twórczości czołowego dla nurtu reżysera - Wesa Andersona, analizuje poszczególne cechy quirky, podkreślając równoczesne wykorzystywanie angażujących tematów i dystansujących technik filmowych kształtujących jego unikalny ton.Celem niniejszej pracy jest przyjrzenie się i zilustrowanie quirky jako odrębnego zjawiska, wyróżniającego się na tle innych zjawisk w obrębie współczesnego kina amerykańskiego charakterystycznym stylem i formą. Szczególny nacisk położony jest na odstępstwo od konwencji filmowych kojarzonych z kinem głównego nurtu oraz na specyficzny dualizm, polegający na wywoływaniu dwóch odmiennych, przeciwstawnych sobie reakcji odbiorczych u widzów. Praca podzielona jest na trzy części. Wprowadzenie ilustruje obecną sytuację amerykańskiego kina niezależnego oraz umieszcza w jego obrębie omawiane zjawisko. Zwraca przy tym uwagę na znaczące rozmycie się granic pomiędzy poszczególnymi obszarami filmowymi współczesnego kina oraz problemy z klasyfikacją, jakie z tej przyczyny się pojawiają. Następnie przybliża przedstawicieli nurtu, skupiając się na osobie Wesa Andersona.Część pierwsza pracy analizuje konwencje fabularne nurtu quirky, przybliżając typowych bohaterów - ekscentrycznych, nieradzących sobie z uczuciami indywidualistów oraz szereg charakterystycznych tematów, takich jak rozbicie rodziny, dominujące poczucie odrzucenia, nieuchronność śmierci oraz nostalgia za dzieciństwem. Dodatkowo ta część pracy rozważa sympatię jaką twórcy obdarzają bohaterów swoich historii oraz specyficzny sposób łącznia komediowego tonu z powagą treści.Druga część analizuje integralne dla nurtu konwencje formalne oraz stylistyczne, mające za zadanie zdystansować widza i wytrącić go z procesu identyfikacji. Ta część przygląda się takim aspektom filmu jak kompozycja kadru, nietypowe ujęcia oraz ruchy kamery, a dalej omawia umowność scenografii, prowadzenie aktorów i stylizację postaci, różnorodne zabawy formalne, a w końcu również znaczenie muzyki.

The purpose of this thesis is to explore the quirky wave, a certain trend in the recent American independent cinema. This paper attempts to identify the characteristics of the aforementioned trend on the basis of the oeuvre of Wes Anderson, to estimate its boundaries and consequently, to determine the existence of a distinctive coherent style within the modern American cinematography. The paper analyses the features of the selected films from the American independent cinema from early 90's up till today.Firstly, the thesis roughly illustrates the American independent cinema to provide the base for the further analysis. This chapter is introductory and defines the independent cinema, inter alia, by differentiating it from the Hollywood mainstream. It provides an overview of the quirky sensibility, stating it in time and place, listing its representative directors and films, highlighting its main characteristics. Additionally it addresses the issue of categorizing quirky sensibility in an inaccurate manner, for instance when the terminology used is too broad or too narrow, recognizing the problem of misuse of the category. Finally, this section presents Wes Anderson as the most representative director.The following chapters of the paper examine various aspects of the quirky wave, revealing an individual approach to the respective elements within its films, that utterly stands out in comparison to the mainstream cinema. The thesis discuses an unique method of the simultaneous combining of the engaging themes and disengaging film techniques.Consequently, the following chapters illustrates the different aspect of the subject. This part introduces eccentric protagonists, such us childish and childlike adults or detached, gullible and insecure persons, and discusses specific themes that concern relevance of the family, inevitability of death and childhood nostalgia. This part raises the significance of hope and happy-ending within purely realistic and, in fact, quite sad or even gloomy storyline.Accordingly, next part of the thesis examines and explores formal and visual style of the wave, analyzing issues such as: framing techniques, unique way of shooting and obsessive use of the symmetry. Furthermore, this part presents the deliberate and intended artificiality and affectation of the depicted world evident in the construction of the scenography, distinctive colour palette, metafilm games and stylish music.