Religious coping strategies and mental adjustment to cancer among patients in the middle adulthood

Celem niniejszej pracy była analiza zależności między religijnymi strategiami radzenia sobie a przystosowaniem psychicznym do choroby nowotworowej. Do poznania religijnych strategii radzenia sobie zastosowano Kwestionariusz RCOPE K. I. Pargamenta w polskiej adaptacji E. Weinmüller i L. Szewczyka, natomiast do pomiaru przystosowania psychicznego wykorzystano Skalę Przystosowania Psychicznego Mini MAC M. Watsona i wsp., w adaptacji Z. Juczyńskiego. Na podstawie badań przeprowadzonych wśród 60 osób chorych onkologicznie (30 kobiet i 30 mężczyzn) wykazano, że kobiety istotnie częściej niż mężczyźni stosują pozytywne religijne strategie radzenia sobie i podejmują działania zwalczające chorobę oraz charakteryzują się niższym poziomem lęku. Ponadto potwierdzono hipotezę głoszącą, że wysoki poziom stosowania pozytywnych religijnych strategii radzenia sobie wiąże się z pozytywnym przewartościowaniem znaczenia choroby oraz aktywnym podejściem do walki z nowotworem. Nie odnotowano związku negatywnych religijnych strategii radzenia sobie z wyższym poziomem lęku i poczuciem bezradności u pacjentów.

The aim of this study was to estimate the relationship between religious coping and mental adjustment to cancer. The following methods were used: Religious Coping Questionnaire the RCOPE by K.I. Pargament (adapted by E. Weinmüller i L. Szewczyk) and Mental Adjustment to Cancer Scale Mini MAC by M. Watson et al. (adapted by Z. Juczyński). The study involved 60 patients diagnosed with cancer (30 women and 30 men). Results indicated that women reported using more positive religious coping methods, taking more action to fight the disease and having lower level of anxiety than men. It was also found that positive religious coping was associated with fighting spirit and positive attitude subscales. Hypothesis about association between negative religious coping methods, sense of helplessness and anxious preoccupations was not confirmed.