Conflicts, intrigue, claims ... Expedition to the Moscow Prince Wladyslaw (1617-1618) in the selected sources

W Polsce siedemnastego wieku od 1609 roku trwał konflikt z państwem moskiewskim. W latach 1610-1612 były to już duże działania wojenne. Początkowo Polacy zaangażowali się w pomoc dla samozwańców podających się za syna Iwana Groźnego, Dymitra. W 1610 roku król Zygmunt III Waza oblegał Smoleńsk a Polacy w tym samym roku pod Kłuszynem pod dowództwem hetmana Stanisława Żółkiewskiego rozbili przeważające siły moskiewskie. Następnie Żółkiewski wszedł do Moskwy. Rosjanie zaoferowali dla królewicza Władysława koronę carską. Zygmunt III Waza jednak nie wysłał syna od razu do Moskwy mając na uwadze niespokojny czas. W Rosji tymczasem wybuchły powstania. Polacy zostali z Moskwy usunięci a carem został w 1613 roku wybrany Michał Romanow. W Polsce król Zygmunt wciąż myślał o koronie dla syna Władysława, ale w latach 1612-1616 nie stać było Rzeczpospolitą na zorganizowanie wyprawy celem osadzenia królewicza na tronie moskiewskim. Dopiero w roku 1616 sejm podjął wiążące decyzje o uchwaleniu podatku na wyprawę a doszła ona do skutku w latach 1617-1618 i skończyła się rozejmem w Dywilinie.W mojej pracy, którą podzieliłem na cztery rozdziały nie opisałem szczegółowo jej przebiegu gdyż chciałem zwrócić uwagę na inne jej aspekty. Zamierzałem ją pokazać od środka, jak była trudna ze względu na wewnętrzne konflikty, nieporozumienia, spory, różne charaktery, ambicje osób. W rozdziale pierwszym ukazałem niektóre konflikty w dowództwie wyprawy ( są to spory K. Plichty z M. Kazanowskim i również hetmana J. K. Chodkiewicza z rodziną Kazanowskich). W następnym nakreśliłem spory, intrygi również wśród szeregowych żołnierzy i innych uczestników wyprawy. Nie brakowało również utarczek, zwad, kłótni i waśni żołnierzy o należny żołd, który na ogół był stale opóźniony, bądź nie wypłacany w całości i powodował nawet wycofywanie się oddziałów niektórych z wyprawy. Stanowi to treść rozdziału trzeciego. W etapie końcowym wyprawy odbywały się rokowania polsko- moskiewskie o kształt ostatecznego rozejmu i to było tematem rozdziału czwartego. Przedstawiając te wątki, nadmieniłem, że wszystkie te kłótnie, awantury w obozie (nawet królewicz był wplątany w intrygi) miały duży wpływ na końcowy efekt wyprawy. Cel ostateczny nie został zrealizowany w pełni, ale jakiś sukces został osiągnięty. W wyprawie biorą udział różne osoby, ale nie brak jednostek wybitnych jak J. K. Chodkiewicz. Uczestniczą w niej też osoby, które później decydują o obliczu Rzeczpospolitej a tu nabierają doświadczenia jak królewicz Władysław czy Jerzy Ossoliński, późniejszy kanclerz. Ponadto jest to okres w dziejach Rzeczpospolitej, w którym mimo niedowładu organizacyjnego, trudnej sytuacji finansowej państwo stać jeszcze było w obliczu różnych zagrożeń na odparcie ich, utrzymanie granic a nawet demonstrowanie swej siły (gdy oddziały polskie Lisowczyków i Zaporoskie wojska nękały, siały postrach, daleko na wschód na ziemiach moskiewskich).

In Poland the seventeenth century from 1609 years continued conflict with the State Moscow. In the years 1610-1612 were already large military operations. Initially, the Poles involved in helping to impostors claiming to be the son of Ivan the Terrible, Dimitri. In 1610, King Sigismund III Vasa besieged Smolensk and Poles in the same year Klushino under the command of Hetman Stanislaw Zolkiewski defeated the superior forces of Moscow. Żółkiewski then came to Moscow. The Russians offered for Prince Ladislaus the tsarist crown. Sigismund III Vasa, however, did not send his son immediately to Moscow whereas anxious time. In Russia, meanwhile, broke out the uprising. Poles were expelled from Moscow and the tsar was 1613, he was elected Michael Romanov. In Poland King Sigismund he was still thinking about the crown for his son Wladyslaw, but in the years 1612-1616 could not afford Republic to organize a trip to deposit a prince on the throne of Moscow. It was only in 1616, parliament adopted a binding decision to enact a tax on an expedition and she came to fruition in the years 1617 to 1618 and ended in a tie in Dywilin.In my work, which is divided into four chapters not described in detail its course because I wanted to draw attention to other aspects. I was going to show it from the inside, as it was difficult due to internal conflicts, misunderstandings, disputes, different personalities, ambitions people. In the first chapter I revealed some of the conflicts in command of the expedition (they are disputes K. Plichta M. Kazanowskim and also Hetman Chodkiewicz family JK Kazanowskich). In the next outlined disputes, intrigue also among rank and file soldiers and other members of the expedition. There were also many skirmishes, Wad, quarrels and feuds soldiers of due wages, which generally was constantly delayed or not paid in full and resulted in the withdrawal of troops even some of the expedition. This represents the third chapter content. In the final stage of the expedition held in the Polish-Muscovite negotiations about the final shape of the truce and it was the subject of chapter four. In presenting these topics, I mentioned that all these quarrels, fights in camp (even the Prince was involved in the plot) had a big influence on the final result of the expedition. The final goal was not realized fully, but some success has been achieved. The expedition involved different people, but there is no lack of prominent individuals like JK Chodkiewicz. They participate in it people who later decide to face the Republic and here gain experience as Prince Władysław and Jerzy Ossoliński, who later became chancellor. In addition, it is a period in the history of the Republic, which, despite paralysis organizational, financial difficulties the state stand was still in the face of various threats to repel them, maintaining boundaries and even demonstrating his strength (when Polish troops Lisowczyków and Zaporizhia army harassed, wreaking terror, far away east lands Moscow).