Szekspirowskie czarne charaktery

Przedmiotem niniejszej pracy magisterskiej są szekspirowskie „czarne charaktery”: Jagon, Lady Makbet i Ryszard III. W pierwszym rozdziale dokonuję przeglądu krytyk literackich począwszy od XIX do XXI wieku, które skupiają się na temacie zła w dramatach Szekspira. Następnie w drugim, trzecim i czwartym rozdziale koncentruję się na szczegółowej analizie wybranych postaci tragicznych. Wymienione wyżej rozdziały skonstruowane są w podobny sposób. Dokonuję w nich analizy opartej na tym samym schemacie. Początkowo pokazuję dlaczego każda z postaci nosi miano „czarnego charakteru”. Następnie opisuję i oceniam jej najbardziej niegodziwe lub niemoralne uczynki. Przeprowadzenie dokładnej analizy w tych rozdziałach wymagało wnikliwej interpretacji zarówno tekstów źródłowych jak i krytycznych. Kolejnym punktem była próba charakterystyki stopnia i rodzaju nikczemności każdego indywiduum. Studiując poszczególne modele zła zwracałam uwagę na „okoliczności łagodzące” popełnionych czynów. W podsumowaniu prezentuję wnioski oraz ostateczne porównanie wcześniej zdefiniowanych typów zła w każdej z opisywanych postaci.

This thesis explores Shakespearean villains: Iago, Lady Macbeth and Richard III. The first chapter focuses on a brief review of literary criticism on evil in the selected characters from the 19th through 21st century. Then, chapters II, III and IV examine the three characters in more detail and follow similar methods of analyses. First, each figure is shortly introduced as an evildoer, subsequently, his/her atrocity is scrutinised by analysing the most vital stage appearances and immoral actions. Each analysis is concluded with remarks on the characters’ redeeming qualities. The analyses are based on close reading of the plays, using direct references to selected scenes and soliloquies, on comparative study of the selected heroes and types of evil they represent with comments on the criticism relevant to the subject matter. Finally, the general conclusion is presented, in which the characters and their deeds are contrasted and my own reflections are offered.