Simple view
Full metadata view
Authors
Statistics
Wojna rzymsko-partyjska 54-63 n.e.
Roman-parthian war of 54-63 AD
Neron, Korbulon, Petus, Wologezes I, Tiridates I, Tigranes VI, Armenia, Partia, Rzym, Rhandeja.
Nero, Corbulo, Petus, Wologases I, Tiridates I of Armenia, Tigranes VI of Armenia, Armenia, Parthia, Rome, Rhandeia.
Wojna rzymsko-partyjska z lat 54-63 n.e. była jednym z najważniejszych konfliktów pomiędzy obydwoma mocarstwami. Genezy tej batalii należy doszukiwać się w poprzednich starciach obu państw. Istotną kwestią w stosunkach w relacjach obu mocarstw zajmowała Armenia. Królestwo to było szczególne. Żadna ze stron nie mogła dopuścić do tego, aby druga przejęła nad nim pełną kontrolę. Największa rywalizacja miała miejsce w I poł. I w. n.e.Pierwsze relacje pomiędzy Rzymem, a Partią rozpoczęły się pod koniec I w. p.n.e. Były one skomplikowane i należy uwzględnić wiele aspektów. Najważniejszym, moim zdaniem, była postawa królów-sprzymierzeńców, którzy bez problemu potrafili zmieniać protektorów. Najważniejszym źródłem w mojej pracy są „Roczniki” Tacyta. Przekazują nam one najważniejsze informacje dotyczące tego konfliktu: jak przebiegał, jakie legiony brały udział w wojnie, kto nimi dowodził i z jakim rezultatem. Największym jednak problemem do odtworzenia konfliktów rzymsko-partyjskich jest stronniczość pisarzy antycznych. Istotną postacią w konflikcie był Domicjusz Korbulon. To on był głównodowodzącym całej wojny i miał największy wpływ na jej przebieg.Jedną z najważniejszych monografii dotyczącej dziejów Partii jest praca Józefa Wolskiego pt. „Imperium Parthicum”. Jako jeden z niewielu uczonych przedstawił historię antyczną od strony irańskiej. W pierwszym rozdziale omawiam stosunki rzymsko-partyjskie do układu pomiędzy Augustem a Fraatesem IV z 20 r. p.n.e. Przedstawiam w nim przede wszystkim pierwsze mediacje prowadzone przez Sullę oraz kampanie wojenne Krassusa i Marka Antoniusza. Drugi rozdział obejmuje lata 20 r. p.n.e. – 51 r n.e. W okresie tym Partia borykała się z wewnętrznymi problemami, które próbowało wykorzystać Imperium Rzymskie. W ostatnim rozdziale omawiam przebieg kampanii wojny z lat 54-63 n.e. Okazała się ona przełomowa w stosunkach obu państw. Wojnę tę wygrali Partowie otrzymując kontrolę nad Armenią. Kolejny konflikt tych dwóch potęg miał wybuchnąć dopiero w 114 r. n.e.W mojej pracy staram się przedstawić historię wojny z lat 54-63 n.e. w sposób obiektywny, biorąc pod uwagę opinie różnych historyków.
Roman-parthian war 54-63 BC was one of the most important conflicts between the two empires. The genesis of this conflict must be sought in previous clashes of the two countries. An important issue in the relations between the two powers occupied Armenia. This kingdom was special. None of empires could not allow this to be controlled by second country. The biggest rivalry took place in the first half of the first century BC. The first relationships between Rome and the Parthia began at the end of the 1st century BC. They were complex and should take into account many aspects. The most important, in my opinion, was the attitude of kings allies who easily could change protectors. The most important source for my work is “Annales” Tacitus. They provide us with important information about the conflict: what happened, what legions took part in the war, who led them and what result. However, the biggest problem to recreate the Roman-Parthian conflict is biased writers of antiquity.An important figure in the conflict was Domitius Corbulo. He was commander in chief of the war and had the greatest influence on its course. One of the most important monograph on the history of the Parthia is the work of Joseph Wolski “Imperium Parthicum”. As one of the few scholars presented the history of antique from the Iranian side.In the first chapter I discussed the relationship of the Roman-Parthian to the treaty between Augustus and Phraates IV in 20 BC. I presented treaties between Rome and Parthia, also roman campaign again Parthia led by Crassus and Marcus Antonius.The second chapter covers the period 20 BC - 51 AD. In this period Parthia had many internal conflicts. Rome tried to use these problems.In the last chapter I discuss the campaign of the war in the years 54-63 AD. It proved to be a breakthrough in relations between the two countries. The war won by the Parthians. They took the control of Armenia. Next conflict between Rome and Parthia will began in 114 AD.In my thesis I am trying to present the history of the war 54-63 AD in an objective way taking under the consideration subjective opinions of various historians.
dc.abstract.en | Roman-parthian war 54-63 BC was one of the most important conflicts between the two empires. The genesis of this conflict must be sought in previous clashes of the two countries. An important issue in the relations between the two powers occupied Armenia. This kingdom was special. None of empires could not allow this to be controlled by second country. The biggest rivalry took place in the first half of the first century BC. The first relationships between Rome and the Parthia began at the end of the 1st century BC. They were complex and should take into account many aspects. The most important, in my opinion, was the attitude of kings allies who easily could change protectors. The most important source for my work is “Annales” Tacitus. They provide us with important information about the conflict: what happened, what legions took part in the war, who led them and what result. However, the biggest problem to recreate the Roman-Parthian conflict is biased writers of antiquity.An important figure in the conflict was Domitius Corbulo. He was commander in chief of the war and had the greatest influence on its course. One of the most important monograph on the history of the Parthia is the work of Joseph Wolski “Imperium Parthicum”. As one of the few scholars presented the history of antique from the Iranian side.In the first chapter I discussed the relationship of the Roman-Parthian to the treaty between Augustus and Phraates IV in 20 BC. I presented treaties between Rome and Parthia, also roman campaign again Parthia led by Crassus and Marcus Antonius.The second chapter covers the period 20 BC - 51 AD. In this period Parthia had many internal conflicts. Rome tried to use these problems.In the last chapter I discuss the campaign of the war in the years 54-63 AD. It proved to be a breakthrough in relations between the two countries. The war won by the Parthians. They took the control of Armenia. Next conflict between Rome and Parthia will began in 114 AD.In my thesis I am trying to present the history of the war 54-63 AD in an objective way taking under the consideration subjective opinions of various historians. | pl |
dc.abstract.pl | Wojna rzymsko-partyjska z lat 54-63 n.e. była jednym z najważniejszych konfliktów pomiędzy obydwoma mocarstwami. Genezy tej batalii należy doszukiwać się w poprzednich starciach obu państw. Istotną kwestią w stosunkach w relacjach obu mocarstw zajmowała Armenia. Królestwo to było szczególne. Żadna ze stron nie mogła dopuścić do tego, aby druga przejęła nad nim pełną kontrolę. Największa rywalizacja miała miejsce w I poł. I w. n.e.Pierwsze relacje pomiędzy Rzymem, a Partią rozpoczęły się pod koniec I w. p.n.e. Były one skomplikowane i należy uwzględnić wiele aspektów. Najważniejszym, moim zdaniem, była postawa królów-sprzymierzeńców, którzy bez problemu potrafili zmieniać protektorów. Najważniejszym źródłem w mojej pracy są „Roczniki” Tacyta. Przekazują nam one najważniejsze informacje dotyczące tego konfliktu: jak przebiegał, jakie legiony brały udział w wojnie, kto nimi dowodził i z jakim rezultatem. Największym jednak problemem do odtworzenia konfliktów rzymsko-partyjskich jest stronniczość pisarzy antycznych. Istotną postacią w konflikcie był Domicjusz Korbulon. To on był głównodowodzącym całej wojny i miał największy wpływ na jej przebieg.Jedną z najważniejszych monografii dotyczącej dziejów Partii jest praca Józefa Wolskiego pt. „Imperium Parthicum”. Jako jeden z niewielu uczonych przedstawił historię antyczną od strony irańskiej. W pierwszym rozdziale omawiam stosunki rzymsko-partyjskie do układu pomiędzy Augustem a Fraatesem IV z 20 r. p.n.e. Przedstawiam w nim przede wszystkim pierwsze mediacje prowadzone przez Sullę oraz kampanie wojenne Krassusa i Marka Antoniusza. Drugi rozdział obejmuje lata 20 r. p.n.e. – 51 r n.e. W okresie tym Partia borykała się z wewnętrznymi problemami, które próbowało wykorzystać Imperium Rzymskie. W ostatnim rozdziale omawiam przebieg kampanii wojny z lat 54-63 n.e. Okazała się ona przełomowa w stosunkach obu państw. Wojnę tę wygrali Partowie otrzymując kontrolę nad Armenią. Kolejny konflikt tych dwóch potęg miał wybuchnąć dopiero w 114 r. n.e.W mojej pracy staram się przedstawić historię wojny z lat 54-63 n.e. w sposób obiektywny, biorąc pod uwagę opinie różnych historyków. | pl |
dc.affiliation | Wydział Historyczny | pl |
dc.area | obszar nauk humanistycznych | pl |
dc.contributor.advisor | Dąbrowa, Edward - 127696 | pl |
dc.contributor.author | Musiał, Maciej | pl |
dc.contributor.departmentbycode | UJK/WH3 | pl |
dc.contributor.reviewer | Piegdoń, Maciej - 173747 | pl |
dc.contributor.reviewer | Dąbrowa, Edward - 127696 | pl |
dc.date.accessioned | 2020-07-26T15:15:14Z | |
dc.date.available | 2020-07-26T15:15:14Z | |
dc.date.submitted | 2015-07-09 | pl |
dc.fieldofstudy | historia | pl |
dc.identifier.apd | diploma-98274-161104 | pl |
dc.identifier.project | APD / O | pl |
dc.identifier.uri | https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/handle/item/205598 | |
dc.language | pol | pl |
dc.subject.en | Nero, Corbulo, Petus, Wologases I, Tiridates I of Armenia, Tigranes VI of Armenia, Armenia, Parthia, Rome, Rhandeia. | pl |
dc.subject.pl | Neron, Korbulon, Petus, Wologezes I, Tiridates I, Tigranes VI, Armenia, Partia, Rzym, Rhandeja. | pl |
dc.title | Wojna rzymsko-partyjska 54-63 n.e. | pl |
dc.title.alternative | Roman-parthian war of 54-63 AD | pl |
dc.type | licenciate | pl |
dspace.entity.type | Publication |