Eusocjalność to najbardziej zaawansowany układ społeczny. Można o niej mówić gdy w gnieździe obecny jest reprodukcyjny podział pracy, wspólna opieka nad potomstwem oraz zachodzące na siebie pokolenia. Do układów eusocjalnych zaliczamy między innymi wiele gatunków błonkówek (Hymenoptera). Szacuję się, że eusocjalność wyewoluowała u nich co najmniej dziewięć razy. Zastanawia fakt jak mogły się wykształcić społeczeństwa, w których część osobników porzuca własną reprodukcję i pomaga matce w wychowywaniu jej potomstwa. Należy bowiem oczekiwać, że skoro dobór naturalny jest podstawą ewolucji to każdy osobnik powinien dążyć do zwiększenia własnego sukcesu ewolucyjnego i inwestować zasoby w produkcję swoich dzieci. W 1964 roku Hamilton przedstawił teorię doboru krewniaczego, która w oparciu o dobór naturalny tłumaczy powstanie układów eusocjalnych. Według tej teorii bezpłodne kasy będą faworyzowane przez dobór, jeżeli koszty ponoszone przez altruistę są mniejsze od zysków biorcy tego zachowania pomnożone przez współczynnik pokrewieństwa między altruistą a biorcą. Oznacza to, że im osobniki będą bardziej spokrewnione tym częściej altruizm będzie miał szanse wyewoluować. Błonkówki są haplodiploidami – ich samce rozwijają się z niezapłodnionych jaj i są haploidami a samice pochodzą z jaj zapłodnionych i są diploidami. Z tego powodu współczynnik pokrewieństwa u haplodiploidów wygląda inaczej niż u osobników diploidalnych. Siostry u diploidów są ze sobą spokrewnione w stopniu 0,5 a u haplodiploidów 0,75. Właśnie ten wysoki współczynnik pokrewieństwa sprawił, że siostry błonkówek inwestują w córki swojej matki. Dzięki temu podnoszą one swoje dostosowanie łączne, które jest sumą dostosowania uzyskanego z własnej reprodukcji i dostosowania, które wzrasta u naszego krewniaka dzięki pomocy altruisty. Wydaje się, że niektóre zjawiska takie jak na przykład poliandria, która obniżają pokrewieństwo w gnieździe eusocjalnych błonkówek będzie argumentem przeciwko teorii doboru krewniaczego, jednak okazuje się, że ta strategia wyewoluowała dopiero wówczas gdy układy eusocjalne były już dobrze utrwalone.

Eeusociality is the most advanced social system. Eusocial insects are recognized by three main characteristics: reproductive division of labor, cooperative care of young and overlap of generations. The social insects include, inter alia, many species Hymenoptera. Eusociality evolved at Hymenoptera, at least nine, times. It is very interesting that there are some societies in which a part of individuals relinquish their own reproduction and help a mother with bringing up her offspring. It should be expect that if natural selection is the basis of evolution, individual is strive to increase its evolutionary success and invest resources in the production of its children. In 1964, Hamilton introduced the theory of kin selection. This theory explains how extreme altruism evolved in eusocial organism. Altruism is favour for evolution if realize benefits by a relative will be higher than the cost bear by altruist. In individuals more related altruism will be often evolve. Hymenoptera are haplodiploidy - males come from unfertilized eggs and females come from fertilized eggs. Haplodiploidy makes that female begin more related to full-sisters (0.75) than to daughters (0,5). This high genetic relatedness between sisters, make that females invest in daughters of their mother. Sister who cares for the daughter of his mother raising their inclusive fitness. Inclusive fitness is the sum of their own reproduction and this part of the fitness , that has grown in to adapt our relatives thanks to our help. It seems that some appearance such as polyandry, which reduce relationship in the eusociality nest will be an argument against the theory of kin selection, but it turns out that this strategy evolved after embalm eusociality.