"Private evidence" in the criminal procedure

Niniejsza praca magisterska dotyczy problemu pozyskiwania tzw. „dowodów prywatnych” oraz możliwości ich wykorzystania w procesie karnym. Kwestia dopuszczalności „dowodów prywatnych” jest skomplikowana i powinna być rozważana na gruncie przepisów Konstytucji RP oraz polskiego kodeksu postępowania karnego. Pozyskiwanie dowodów jest uregulowane w kodeksie postępowania karnego, który do prowadzenia czynności dowodowych upoważnia jedynie organy ścigania. Dlatego też autor jest przekonany o braku możliwości prywatnego pozyskiwania dowodów. Pomimo to strony nieinstytucjonalne mogą korzystać z prawa do pozyskiwania informacji o dowodach, które potem będą mogły zostać wykorzystane w procesie, a także do przedstawiania niektórych dokumentów prywatnych. Na mocy nowelizacji z dnia 27 września 2013 roku zostaną wprowadzone nowe rozwiązania, umożliwiające stronom nieinstytucjonalnym korzystanie z dokumentów prywatnych utworzonych dla celów postępowania, w tym z „prywatnych opinii ekspertów”. Nowym rozwiązaniem jest także art. 168a, który zakazuje wykorzystania w procesie dowodów pozyskanych za pomocą czynu zabronionego. Powyższe rozwiązania są kontrowersyjne i niespójne z polskim systemem prawa. Albo sądy wypracują sposób interpretacji nowych przepisów albo powinny one zostać zmodyfikowane przez przyszłe poprawki w celu uniknięcia problemów związanych z ich stosowaniem.

This master’s dissertation focuses on the problem of collection of so called “private evidence” and the possibility of using it in criminal cases. The problem is very complicated and it should be considered on the basis of polish Constitution and polish criminal procedure code. The collection of evidence is strictly regulated in polish criminal procedure code, which empowers investigative authorities to conduct evidence activities. That is why author believes that it is not possible to collect evidence in the private way by non-institutional parties. Beside that parties can exercise the right to collect private information about evidence, which can be helpful to prepare for the trial and to use some kind of private documents. On the basis of the Amendment of 27 September 2013 there will be new solutions provided, allowing the non-institutional parties to use the private documents which were prepared for the trial’s purpose – especially the “private expert opinion”. The newly adopted solution is also article 168a, which prohibits using the evidence received from the criminal offence. Those solutions are controversial and incoherent with the polish legal system. Either courts will find a way to interpret the new provisions or it should be modified by future amendments to avoid any problem with applying the law.