Prohibition of reformatio in peius in the polish criminal procedure

Niniejsza praca porusza problematykę zakazu reformationis in peius w polskiej procedurze karnej, który, zarówno w doktrynie, jak i orzecznictwie, wzbudza wiele kontrowersji oraz zmusza organy wymiaru sprawiedliwości do rozstrzygania licznych wątpliwości interpretacyjnych. Zakaz reformationis in peius traktowany jest jako jedna z ważniejszych i bardziej istotnych instytucji procesowych. Autor uznaje, iż zakaz ten stanowi gwarancję ochrony interesów oskarżonego, polegającą na tym, iż jego sytuacja w postępowaniu karnym nie ulegnie pogorszeniu oraz umożliwia mu nieskrępowane i swobodne podjęcie decyzji dotyczącej zaskarżenia orzeczenia wydanego przez sąd. Celem poniższego opracowania była wieloaspektowa analiza funkcjonowania instytucji zakazu reformationis in peius w zakresie podmiotowym oraz przedmiotowym w polskim procesie karnym oraz wykazanie, iż uważany jest on za kluczowy element kontroli odwoławczej.

Addressed herein is a substantive scope of the prohibition of reformatio in peius in the polish criminal procedure. The prohibition of reformatio in peius is an effective method of protecting the appellant from placing him in a worse position than it was before appealing the first instance decision. The author hereof holds the view that prohibition of reformatio in peius is one of the most important and influential procedural guarantees and elements of review and appeal procedure. Furthermore, the author examines applicability of the direct and indirect prohibition of reformatio in peius as regards different stages of criminal proceeding and points out the exemptions in which the use of prohibition is limited.