Polish-German relations in the years 1989-2013

Dzień 1 maja 2004 r. stał się wyjątkową chwilą w dziejach Europy. Polska wraz z siedmioma innymi państwami Europy Środkowo-Wschodniej oraz Maltą i Cyprem stała się pełnoprawnym członkiem Unii Europejskiej. Miało to istotne znaczenie nie tylko dla RP, która tym samym zrealizowała swój drugi priorytet polityki zagranicznej ukształtowany w latach 90. XX w., ale także dla całego kontynentu europejskiego, gdyż przypieczętowano tym równość i partnerstwo państw w odradzającej się, zjednoczonej Europie. Osiągniecie jednego z głównych celów, tj. powrót do Europy, w Warszawie traktowano w kategoriach przełomu, bowiem zyskano wpływ na kształt własnej, i co ważniejsze - europejskiej polityki w tym samym stopniu, co państwa, z którymi jeszcze piętnaście lat temu dzieliła ją żelazna kurtyna. Wielu znawców problemu podkreśla, że ten niewątpliwy sukces polskiej dyplomacji stał się pokłosiem realizacji koncepcji „polsko-niemieckiej zbieżności interesów”, przez pryzmat której oceniono postępy we współpracy RP i RFN w latach 90. Bez wątpienia poparcie udzielone przez rząd niemiecki Polsce w procesie akcesji do Unii Europejskiej oraz pełnienia niejako roli „adwokata” jej interesów w Brukseli, miało istotne znaczenie dla efektu końcowego. Jednocześnie wzbudzało nadzieję, że w nowych warunkach politycznych Warszawa zyskała silnego partnera, z którym będzie kroczyć odtąd ku urzeczywistnianiu ich żywotnych interesów. Celem niniejszej pracy jest zaprezentowanie: w rozdziale pierwszym – ewolucji stosunków polsko-niemieckich w płaszczyźnie politycznej, ekonomicznej, militarnej i kulturowej w latach 1989-2004; w rozdziale drugim – pól konfliktów pomiędzy RP a RFN w UE na przykładzie reformy ustrojowej, Partnerstwa Wschodniego oraz bezpieczeństwa energetycznego i polityki klimatycznej; w rozdziale trzecim – obszarów polsko-niemieckiej współpracy w UE uwidocznionej szczególnie podczas debaty na temat drugiej reformy ustrojowej UE, zmian w strefie euro oraz we Wspólnej Polityce Bezpieczeństwa i Obrony UE.

1st May of 2004 was the unique moment in the history of Europe. Poland, along with seven other countries of East-Central Europe as well as Malta and Cyprus became the rightful member of the European Union. This event had a significant meaning not only for Polish Republic, who, by this, realized its second objective of the foreign policy formed in the 90s of the twentieth century. It was deeply meaningful also for the whole European continent as it confirmed the equality and partnership of the countries in the resurgent, united Europe. Achieving one of the main objectives, i.e. coming back to Europe, in Warsaw was treated as a breakthrough. At that moment Polish Republic gained influence on both Polish and, even more importantly, European politics to the same extent as the countries from which Poland, only fifteen years earlier, had been separated by the Iron Curtain. Many experts emphasize that this unquestionable success of the Polish diplomacy was the aftermath of the concept “Polish-German convergence of interest” realization. Through the perception of this concept, the progress in the Polish Republic and the Federal Republic of Germany partnership in 90s was assessed. Undoubtedly, the support given Poland by the German government in the European Union accession process as well as, acting as a kind of Polish interests „advocate” in Brussels, had a significant meaning in the final results. Simultaneously, it aroused hope that, in the new political conditions, Warsaw gained a powerful partner with whom it may ever since walk towards the realization of their vital objectives.The purpose of this thesis is presentation of the following elements. Chapter one will introduce the evolution of the Polish – German relationship on the political, economic, military and culture level between the years 1989 – 2004. The second chapter of this work will present fields of conflict between the Polish Republic and the Federal Republic of Germany in EU basing on the example of system reform, Eastern Partnership as well as energy security and climate change policy. Chapter three will portray the areas of Polish – German partnership in EU visible especially during the second system reform and euro zone changes debates in EU as well as in Common Security and Defence Policy in EU.