W pracy szczegółowo omówiono cztery książki z serii przygód misia Paddingtona: "Miś zwany Paddington" (1971) w tłumaczeniu Kazimierza Piotrowskiego, "Paddington ma rację" (2011) oraz "Paddington zdaje egzamin" (2011) przetłumaczone przez Piotra Pieńkowskiego, a także "Paddington tu i teraz" (2008) - książkę przełożoną przez Michała Rusinka. Tłumaczenia zostały porównane z wersją oryginalną.Praca miała na celu sprawdzenie w jaki sposób brytyjskie realia kulturowe zostały przedstawione w polskiej wersji językowej. Cześć praktyczna zawiera analizę fragmentów dotyczących nazw potraw, a także wydarzeń historycznych, nazw utworów muzycznych i sztuk teatralnych. Jeden z podrozdziałów został poświęcony tłumaczeniu idiomów, przysłów, a także innych wyrażeń nacechowanych kulturowo. Zwrócono również uwagę na fragmenty oddane niezbyt adekwatnie. Zadanie tłumaczy nie było jednak proste, gdyż w angielskiej wersji książek występuje wiele gier językowych i żartów słownych. Należało stworzyć równie zabawną nową wersję językową. Z tego względu wierne przełożenie fragmentów zawierających elementy kulturowe było często niemożliwe, gdyż tłumacze musieli tworzyć gry słowne.Cześć praktyczna została poprzedzona dwoma rozdziałami teoretycznymi, w których skupiono się na prześledzeniu historii publikowania książek dla dzieci w Wielkiej Brytanii i w Polsce. Wymieniono wiele tytułów oryginałów i tłumaczeń, które są bardzo popularne, a niektóre z nich znajdują się również na szkolnych listach lektur. Ponadto opisano rozwój badań nad przekładem literatury dla dzieci, a także nakreślono główne nurty teoretyczne w tej dziedzinie.

Michael Bond’s four books and their translations into Polish are carefully analysed. The chosen titles are: 'A Bear Called Paddington' (1958), 'Paddington on Top' (1974), 'Paddington Takes the Test' (1979) and 'Paddington Here and Now' (2008) because these are the first as well as the latest in the series. The first book was translated by Kazimierz Piotrowski, the next two by Piotr Pieńkowski and the last one by Michał Rusinek.It has been investigated to what extent translators managed to preserve British cultural elements in the Polish language version. Subchapters are devoted to words and phrases related to cuisine, history, music and theatre. Also attention is paid to English and Polish idioms and proverbs, dated vocabulary as well as errors which were made either deliberately or unintentionally. The translators’ task was extremely challenging as in the original books there were plenty of plays on words so the rendition needed to be equally amusing to the Polish audience. Often it was not possible to preserve culturally-specific items because the entertaining function was prevailing. Translators had to create texts full of humour so they employed puns and jokes; therefore it was not feasible to render some passages faithfully.In the thesis there are also introductory chapters on the history of children’s literature and on translation studies. It has been examined how writing for children developed in the United Kingdom and in Poland. Many titles from obligatory and recommended reading lists are mentioned. Various approaches are also discussed on how books for children should be written and translated so that they served young readers’ special needs.