Faces of love: ways of 'feeling with' film characters in melodramatic plots

Melodramat filmowy wykorzystuje koncepcję losu zaczerpniętą z tragedii, alenie odtwarza spójności jej fabuły. Postaci i ich afektywne reakcje są dlamelodramatu najistotniejsze, los działa w celu ich uwznioślenia. Chociażkojarzony z kiczem, melodramat stanowi ciekawy punkt wyjścia do rozważańna temat możliwości filmowej empatii.Bohaterowie klasycznych filmów o miłości są jak puste figury, którewypełnianym naszymi fantazjami. Podobnie miłość, którą darzą siebienawzajem opiera się często na zawłaszczaniu obiektu i stanowi częśćspołecznego spektaklu, co znakomicie oddaje dekoracyjna i ironiczna formafilmu Maxa Ophülsa pt. Kolczyki Madame de..W.R. Fassbinder, zainspirowany ideą efektu obcości, wykorzystuje krytycznypotencjał melodramatu tworząc Gorzkie łzy Petry von Kant – filmopowiadający historię zakochanej kobiety, która łudzi się co do natury relacji,w której tkwi.Bess McNeill z Przełamując fale L. von Triera to postać, której kreacjaprzekracza reprezentację i wymusza na widzu afektywne zaangażowanie. Jejmiłość nie mieści się w ludzkim porządku i nie jest łatwa do zaakceptowania.Relacja między widzem a bohaterką może stać się heteropatyczna; w ujęciuK. Silverman to sposób czucia z i idealizacji poza normą, z wrażliwością naróżnicę.Kino, które karmi się afektami, może uczyć humanistykę tego, jak otwieraćsię na problemy pogardzane przez dyskurs akademicki.

Film melodrama uses the conception of tragic faith, but its plot, unliketragedy's, isn't coherent. The possbile empathy, characters and their affectivereactions are what become the main interest of melodrama; faith works tosublime them.Characters of classical melodramas tend to become not authentic, emptyfigures that we fill with our phantasies. The love they have for each otherseem to be a relation between a subject and an object, a part of socialspectacle, which was presented by Max Ophüls in the decorative and ironicform of his The Earring of Madame de...W.R. Fassbinder, inspired by the idea of V­effekt, uses the crtical potencial ofmelodrama in the aesthetic stylisation of The Bitter Tears of Petra von Kantshows a story of the woman deluding herself about the nature of the relationshe's in.Bess McNeill in L. von Trier's Breaking the waves is the character thattransgresses the forms of representation and forces the viewer to engageaffectively. Her love doesn't fit in with human order, it is not easy for theaudience to accept. Here relation between the viewer and the character maybecome a heteropatic one – in the words of K. Silverman, it's the way of"feeling with" and idealisation outiside the norm, with the sense of thedifference.Cinema that deals with affects may help humanistics to open up for theproblems that are disdained in the academic discourse.