The impact of political changes on acquisition of legal title to the real property by acquisitive prescription.

Przedmiotem niniejszej pracy magisterskiej jest analiza zagadnień powstałych w związku z zastosowaniem instytucji zasiedzenia w okresie powojennym. W tym czasie doszło do radykalnych zmian politycznych, na gruncie których doszło do ukształtowania zagadnień omawianych w pracy.Początkowa część pracy zawiera omówienie koncepcji rozwijanych w doktrynie i orzecznictwie w celu właściwego zastosowania przepisów intertemporalnych dotyczących zasiedzenia, zwłaszcza w związku z usunięciem zakazu zasiedzenia nieruchomości państwowych. W tym miejscu w szczególności omówiona zostaje kwestia zastosowania artykułu 10 Ustawy o zmianie ustawy kodeks cywilny z 28 lipca 1990 roku w odniesieniu do nieruchomości, jakie przestały być własnością państwową przed wejściem tego przepisu w życie. Przedstawiona też została ocena doniosłości prawnej biegu zasiedzenia sprzed wejścia w życie przepisów wyłączających możliwość zasiedzenia nieruchomości państwowych na gruncie tego przepisu.Druga część pracy traktuje o problemach zasiedzenia nieruchomości przez Skarb Państwa w okresie Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. W tym okresie organy administracji przejmowały liczne nieruchomości bez kontroli sądów. Często ta działalność naruszała obowiązujące prawo, nie dając prywatnym właścicielom żadnej możliwości zmiany tego stanu. To zmieniło się po przemianach politycznych w 1989 roku. Wtedy wielu właścicieli zwróciło się o zwrot utraconej własności. W tych okolicznościach doktryna i orzecznictwo jednogłośnie stanęły na stanowisku, iż Skarb Państwa nie jest właścicielem tych nieruchomości z względu na nabycie ich przez zasiedzenie. Koncepcje, które pojawiły w nauce prawa i orzecznictwie się na gruncie tego problemu są przedmiotem drugiej części pracy.Ogół rozważań pracy prowadzi do wniosku, iż interpretacja przepisów o zasiedzeniu powinna być oparta na klasycznych konstrukcjach prawnych. Według tego założenia zasiedzenie nie może być oderwane od bezczynności właściciela, który ma zdolność do odzyskania władzy nad własnością podczas biegu zasiedzenia. Zgodnie z tymi założeniami zasiedzenie nie może być instytucją oderwaną od bezczynności właściciela, który ma realną możliwość odzyskania władztwa nad rzeczą. Stanowi to istotę instytucji zasiedzenia, która nie może być pomijana.

The subject of the following master thesis is an analysis of problems which arose in connection with application of acquisitive prescription after the second world war. In those days intense political changes took place in Poland. Those circumstances formed issues discussed in this thesis.The initial part of the thesis concerns the concepts developed in scholarship of civil law and jurisprudence in order to provide a correct interpretation of transitional provisions concerning acquisitive prescription in polish civil law, especially in connection with the removal of the ban on prescription of state property. This part of the thesis particularly focuses on the application of article 10 of the statue amending civil code of 28 July 1990 in the scope of real estates that stopped being state’s property before the article came into force. There is also discuss the impact of the state’s properties prescription prohibition on the run of acquisitive prescription.The second part of the master thesis deals with the problems of real estate’s acquisitive prescription by the State Treasury in the times of Polish People's Republic. During this period a numer of private real estates were taken over by administrative bodies without judicial control. This activity often violated the law without any possibility for the owners to reverse this situation. This situation changed after the political changes transformation. Many owners asked for the return of lost ownership. In these circumstances, the scholarship and jurisprudence unanimously took the stance that in this case the State Treasury is not an owner of the real property because of acquisitive prescription. The concepts that have emerged in law and jurisprudence on the basis of this problem are the subject of this part of the thesis.General considerations of the thesis lead to the conclusion that the interpretation of the provisions on prescription should be based on classic legal structures. According to this assumption acquisitive prescription cannot be a legal institution detached from an owner's who has the real possibility to regain factual control over the property during the run of prescription. This is the essence of the acquisitive prescription, which can not be ignored.