The legacy per vindicationem and the donation mortis causa

Przedmiotem niniejszej pracy jest próba przedstawienia oraz porównania instytucji zapisu windykacyjnego i darowizny na wypadek śmierci. Zapis windykacyjny został wprowadzony do prawa polskiego ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw. Nie zakończyło to jednak prac nad darowizną na wypadek śmierci, mimo że wcześniej w toku prac legislacyjnych wyeliminowano ją ze wspólnego projektu ustawy dotyczącego obu tych instytucji. Zapis windykacyjny i darowizna na wypadek śmierci są postrzegane jako instrumenty alternatywne, bowiem zasadniczo służą planowaniu losów majątku po śmierci spadkodawcy. Powstaje zatem pytanie, czy dalsze prace nad wprowadzeniem do systemu prawnego darowizny na wypadek śmierci znajdują swoje uzasadnienie.

The aim of this paper is to comparison two institutions of inheritance law. The paper provides an analysis of the content and consequences of the legacy per vindicationem and the donation mortis causa. Ratio legis for the aforementioned instruments is the need to ensure due pursuance of the principle of testing. Both the legacy per vindicationem and the donation mortis causa enable the testator to bequeath in his or her will the different property rights to specific entities. The legacy per vindicationem was introduced into the Polish legal system by the Act of 18 March 2011 Amending the Act on the Civil Code and Certain Other Acts (Dz.U/Journal of Laws/ No. 85 item 458). Despite this, the donation mortis causa still indicate to be useful act and may play an important role in practice.