Simple view
Full metadata view
Authors
Statistics
Koncepcje ojców - założycieli neoszamanizmu: M. Harnera, C. Castanedy i T. Leary'ego jako przykady programów duchowego odrodzenia
The concepts of neo - Shamanism fathers founders; M. Harner, C. Castaneda and T. Leary as examples of programs of the spiritual rebirth
Castaneda, Harner, Leray, neoszamanizm
Castaneda, Harner, Leary, neo - Shamanism
Praca ta stawia sobie za cel przyjrzenie się i porównanie neoszamańskiego systemu uzdrawiania. Traktując neoszamanizm jako rozległy zbiór praktyk czerpiących z rdzennego szamanizmu i powstały w wyniku przemian rewolucji kulturowej lat sześćdziesiątych fenomen ten będzie uważany za przykład nowej formy duchowości. Zainteresowanie nowymi formami religijnymi było niewątpliwie czynnikiem pozwalającym na zrodzenie się omawianego zjawiska neoszamanizmu.W rozdziałach wstępnych tej pracy omawiam najbardziej charakterystyczne cechy przypisywane szamanizmowi w celu porównania ich z wyodrębnionymi zjawiskami neoszamanizmu i znalezienia wspólnej płaszczyzny. Neoszamanizm cechuje się szczególną relacją ze światem ducha oraz używa tej zdolności w celu uzdrawiania. Uzdrawiania obejmującego ciało i ducha co jest wyrazem całościowej integracji jednostki.Po wstępnym wprowadzeniu w zjawisko neoszamanizmu i towarzyszących mu przemian kulturowo – społecznych próbuję przyjrzeć się trzem badaczom, których zawodowe zainteresowania antropologiczne przekształciły się w badania na temat odmiennych stanów świadomości. Osoby te nazywane są ojcami założycielami neoszamanizmu i są to; M. Harner, C. Castaneda oraz T. Leary. Pomimo faktu, że każdy z nich czerpał z tego samego źródła udało im się stworzyć zróżnicowane koncepcje wchodzące w skład zjawiska neoszamanizmu. Stoję na stanowisku, że opisywane programy ojców założycieli neoszamanizmu są odpowiednikiem rdzennych praktyk szamańskich i tak jak one służą wyrażaniu duchowej potrzeby człowieka.Neoszamanizm wykształcił swoje odrębne rytuały na drodze odkrywania nowych sposobów komunikacji z niematerialną rzeczywistością w celu samouzdrawiania. Trzeba wspomnieć, że neoszmanizm jest ściśle powiązany z tradycją psychologii transpersonalnej, która wykształciła model zdrowia holistycznego.Współczesny zachodni szaman zsyntetyzował i wytworzył bogatą dwudziestowieczną formę, która nosi miano neoszamanizmu. Mimo różnic w obrębie omawianego zjawiska można stwierdzić, że wszystkie postaci opisywanego fenomenu posiadają najistotniejszą, wspólną właściwość - traktują duchowość jako coś niezwykle istotnego.
This thesis is a phenomenological and comparative study of neo – shamanic healing. It considers neo – Shamanism as a complex of spiritual practices derive from tribal Shamanism. I tried to reflect on the earliest neo - shamanic phenomena which emerged in the counter – cultural movement of the 1960s. Interest in spirituality was noticed in Western civilization and caused appearance of neo – shamanic phenomena.At the begging of this study I describe the most distinctive shamanic features in order to compare with neo – Shamanism and to find a common area. Neo – Shamanism has a particular relationship with spirituality and uses ability to connect with other realities in order to heal. Healing includes body and spirit what it can be describe as holistic integration.After introduction to the emerge of neo – Shamanism I look at three academic scientists whose professional research was transformed into personal interest in altered states of consciousness. They are known as neo shamanism’s fathers founders; M. Harner, C. Castaneda and T. Leary. Although each of them created different religious concept, they were inspired by the same source - tribal shamanism. I argue that their ideas are equivalent to indigenous shamanic practices. Both forms are spiritual expression or even more – rudimentary human need. Neo – Shamans have created their own rituals. They are developing new ways of interacting with the worlds (both seen and unseen) around them in order to heal themselves or other. Neo – Shamanism is connected with transpersonal orientation in psychology which was created holistic health model.The modern Western Shamans synthesized and created multiple 20th century forms of neo – Shamanism. In spite of differences between them they have one common attribute – they treat spirituality seriously.
dc.abstract.en | This thesis is a phenomenological and comparative study of neo – shamanic healing. It considers neo – Shamanism as a complex of spiritual practices derive from tribal Shamanism. I tried to reflect on the earliest neo - shamanic phenomena which emerged in the counter – cultural movement of the 1960s. Interest in spirituality was noticed in Western civilization and caused appearance of neo – shamanic phenomena.At the begging of this study I describe the most distinctive shamanic features in order to compare with neo – Shamanism and to find a common area. Neo – Shamanism has a particular relationship with spirituality and uses ability to connect with other realities in order to heal. Healing includes body and spirit what it can be describe as holistic integration.After introduction to the emerge of neo – Shamanism I look at three academic scientists whose professional research was transformed into personal interest in altered states of consciousness. They are known as neo shamanism’s fathers founders; M. Harner, C. Castaneda and T. Leary. Although each of them created different religious concept, they were inspired by the same source - tribal shamanism. I argue that their ideas are equivalent to indigenous shamanic practices. Both forms are spiritual expression or even more – rudimentary human need. Neo – Shamans have created their own rituals. They are developing new ways of interacting with the worlds (both seen and unseen) around them in order to heal themselves or other. Neo – Shamanism is connected with transpersonal orientation in psychology which was created holistic health model.The modern Western Shamans synthesized and created multiple 20th century forms of neo – Shamanism. In spite of differences between them they have one common attribute – they treat spirituality seriously. | pl |
dc.abstract.pl | Praca ta stawia sobie za cel przyjrzenie się i porównanie neoszamańskiego systemu uzdrawiania. Traktując neoszamanizm jako rozległy zbiór praktyk czerpiących z rdzennego szamanizmu i powstały w wyniku przemian rewolucji kulturowej lat sześćdziesiątych fenomen ten będzie uważany za przykład nowej formy duchowości. Zainteresowanie nowymi formami religijnymi było niewątpliwie czynnikiem pozwalającym na zrodzenie się omawianego zjawiska neoszamanizmu.W rozdziałach wstępnych tej pracy omawiam najbardziej charakterystyczne cechy przypisywane szamanizmowi w celu porównania ich z wyodrębnionymi zjawiskami neoszamanizmu i znalezienia wspólnej płaszczyzny. Neoszamanizm cechuje się szczególną relacją ze światem ducha oraz używa tej zdolności w celu uzdrawiania. Uzdrawiania obejmującego ciało i ducha co jest wyrazem całościowej integracji jednostki.Po wstępnym wprowadzeniu w zjawisko neoszamanizmu i towarzyszących mu przemian kulturowo – społecznych próbuję przyjrzeć się trzem badaczom, których zawodowe zainteresowania antropologiczne przekształciły się w badania na temat odmiennych stanów świadomości. Osoby te nazywane są ojcami założycielami neoszamanizmu i są to; M. Harner, C. Castaneda oraz T. Leary. Pomimo faktu, że każdy z nich czerpał z tego samego źródła udało im się stworzyć zróżnicowane koncepcje wchodzące w skład zjawiska neoszamanizmu. Stoję na stanowisku, że opisywane programy ojców założycieli neoszamanizmu są odpowiednikiem rdzennych praktyk szamańskich i tak jak one służą wyrażaniu duchowej potrzeby człowieka.Neoszamanizm wykształcił swoje odrębne rytuały na drodze odkrywania nowych sposobów komunikacji z niematerialną rzeczywistością w celu samouzdrawiania. Trzeba wspomnieć, że neoszmanizm jest ściśle powiązany z tradycją psychologii transpersonalnej, która wykształciła model zdrowia holistycznego.Współczesny zachodni szaman zsyntetyzował i wytworzył bogatą dwudziestowieczną formę, która nosi miano neoszamanizmu. Mimo różnic w obrębie omawianego zjawiska można stwierdzić, że wszystkie postaci opisywanego fenomenu posiadają najistotniejszą, wspólną właściwość - traktują duchowość jako coś niezwykle istotnego. | pl |
dc.affiliation | Wydział Filozoficzny | pl |
dc.area | obszar nauk humanistycznych | pl |
dc.area | obszar nauk społecznych | pl |
dc.contributor.advisor | Szyjewski, Andrzej - 132284 | pl |
dc.contributor.author | Dawidowicz, Kinga | pl |
dc.contributor.departmentbycode | UJK/WF5 | pl |
dc.contributor.reviewer | Sacha, Małgorzata - 131771 | pl |
dc.contributor.reviewer | Szyjewski, Andrzej - 132284 | pl |
dc.date.accessioned | 2020-07-24T18:48:47Z | |
dc.date.available | 2020-07-24T18:48:47Z | |
dc.date.submitted | 2013-10-31 | pl |
dc.fieldofstudy | religioznawstwo | pl |
dc.identifier.apd | diploma-77615-63227 | pl |
dc.identifier.project | APD / O | pl |
dc.identifier.uri | https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/handle/item/190105 | |
dc.language | pol | pl |
dc.subject.en | Castaneda, Harner, Leary, neo - Shamanism | pl |
dc.subject.pl | Castaneda, Harner, Leray, neoszamanizm | pl |
dc.title | Koncepcje ojców - założycieli neoszamanizmu: M. Harnera, C. Castanedy i T. Leary'ego jako przykady programów duchowego odrodzenia | pl |
dc.title.alternative | The concepts of neo - Shamanism fathers founders; M. Harner, C. Castaneda and T. Leary as examples of programs of the spiritual rebirth | pl |
dc.type | master | pl |
dspace.entity.type | Publication |