Camp as a strategy of resistance

Praca omawia i mierzy się ze specyficznym rodzajem oporu, jakim jest kampowa estetyka oraz jej subwersyjny potencjał. Kamp jest szczególnym przykładem sprzeciwu wobec tradycji – efektem rozczarowania rzeczywistością kulturową i opresywnymi, normatywnymi rolami społecznymi i genderowymi. Powiązany jest ze środowiskiem homoseksualnym, teorią gender oraz queer, a także zjawiskiem drag. Kamp to krytyczne spojrzenie i ironiczna gra (z) konwencjami, nadawaniu pozornie niewinnym symbolom nowych znaczeń, dekonstrukcja powierzchowności świata rzeczywistego. Już S. Sontag zwracała uwagę na nienaturalne pochodzenie i indywidualny charakter zjawiska oraz przeciwstawiała je kulturze popularnej. Z przeprowadzonej analizy literatury i tekstów kultury wyłania się obraz kampu jako szerokiego zjawiska, mocno zakorzenionego zarówno w freudowskiej teorii opresyjnej kultury i pojęciu jouissance występującym w psychoanalizie lacanowskiej. Opisowi powstania i historii kampu oraz przedstawieniu przypisywanych mu cech, towarzyszy odwołanie do dystynkcji P. Bourdieu oraz refleksja, że kluczowe jest zakotwiczenie w dzisiejszej konsumpcyjnej rzeczywistości umasowienia i utowarowienia. W pracy wskazane są związki łączące kicz z kampem, i ich jednoczesny, silny wpływ na rozwój kultury, szczególnie kina. Kamp pełni rolę kontestacji kiczowej kultury popularnej – jest narzędziem krytyki i demaskacji fałszu kiczowej estetyki w czystej postaci. W nawiązaniu do szkoły frankfurckiej (T. Adorno, M. Horkheimer) – kamp przedstawiony jest jako estetyka silnie eksploatowana przez „przemysły kultury”.

Bachelor thesis discusses specific type of resistance which is camp aesthetic and its subversive potential. Camp is a particular example of resistance to tradition - the result of frustration with oppressive cultural reality and prescriptive social roles and gender identities. It is associated with homosexuals, gender and queer theory, as well as the phenomenon of drag. Camp is a critical eye and an ironic play with conventions, seemingly innocent symbols and deconstruction of the exterior of the real. S. Sontag drew attention to the unusual origin and unique character of the phenomenon and opposed them popular culture. From the analysis of literary and cultural texts, emerges a picture of camp as a broad phenomenon, firmly rooted in both the Freudian theory of an oppressive culture and the notion of jouissance present in Lacanian psychoanalysis. The description of the origin and history of the camp and the presentation of the characteristics attributed to it, is accompanied by a reference to the distinction by P. Bourdieu and reflection, that it is vital to anchor in today's reality of mass consumption and consumers and its commodification. The strong link between kitsch an camp and simultaneously, a strong influence on the development of culture, especially cinema, is indicated. Camp serves as a protest against the kitschy popular culture - is a tool of criticism and exposing false kitschy aesthetics in its pure form. With reference to the Frankfurt School (Adorno, T. and M. Horkheimer) – camp is presented as aesthetics highly exploited by the "cultural industries".