Percentage of body fat in female students in relation to the socio - economic status and health.

Wstęp: Bioelektroimpedancja jest stosunkowo nową metodą pomiaru zawartości tkanki tłuszczowej, która zyskuje coraz większą popularność. Jest ona nieinwazyjna, łatwo dostępna i tania. Cel pracy: Celem prezentowanej pracy było określenie ilości tkanki tłuszczowej u studentek za pomocą metody elektroimpedancji oraz sprawdzenie czy ilość tkanki tłuszczowej określona za pomocą tej metody jest skorelowana z innymi miarami otłuszczenia: BMI oraz obwodem pasa. Zbadano także czy ilość tkanki tłuszczowej jest zróżnicowana w zależności od statusu społeczno – ekonomicznego oraz czy bardzo niska i bardzo wysoka zawartość tkanki tłuszczowej ma negatywne zdrowotne konsekwencje. Materiały i metody: W badaniach wzięły udział 254 studentki Uniwersytetu Jagiellońskiego w przedziale wiekowym od 18 do 26 lat. Podczas przeprowadzania badań wykonano pomiar wysokości i masy ciała, obwód pasa i bioder, a także pomiar procentowej zawartości tkanki tłuszczowej metodą elektroimpedancji. Za pomocą ankiet zebrano informacje na temat sytuacji społeczno – ekonomicznej oraz stanu zdrowia badanych. Wyniki: Średnia procentowa zawartość tkanki tłuszczowej u studentek wynosiła 21,78%. Stwierdzono istotną statystycznie korelację pomiędzy BMI i procentową zawartością tkanki tłuszczowej obliczoną metodą elektroimpedancji. Jednak częstość występowania nieprawidłowego stanu odżywienia według tych metod jest różna. Największe różnice widoczne są w przypadku kategorii oznaczonej według BMI jako norma. Pokrywa się zaledwie 61,84%. W przypadku kategorii niedowaga oraz nadwaga i otyłość zgodność wynosi powyżej 80%. W badanej grupie nie stwierdzono zróżnicowania pod względem ilości tkanki tłuszczowej w zależności od statusu społeczno-ekonomicznego. Nie stwierdzono także zależności pomiędzy ilością tkanki tłuszczowej, a stanem zdrowia. Jedynie jeśli chodzi o wpływ ilości tkanki tłuszczowej na regularność cykli miesiączkowych to częstsze występowanie nieregularności zadeklarowały studentki ze zbyt małą ilością tkanki tłuszczowej. Znacznie częściej studentki z niedoborem tkanki tłuszczowej odczuwają silny ból miesiączkowy.Wnioski: Częstość występowania niedoboru i nadmiaru tkanki tłuszczowej określonej za pomocą metody elektroimpedancji jest bardzo wysoka, dużo wyższa niż w przypadku zastosowania kryterium opartym na BMI. Biorąc pod uwagę wysoką korelację pomiędzy tymi dwoma miarami można przypuszczać, że brak zgodności pomiędzy kategoriami wynika najprawdopodobniej z niewłaściwie dobranych punktów odcięcia w przypadku procentowej zawartości tkanki tłuszczowej określonej metodą elekroimpedancji.

Introduction: Bioelectrical Impedance Analysis (BIA) is a new method for measurement of fat tissue which has gained considerable popularity in the last decades. Its significant features are: non-invasive procedure, low cost and easiness. Objectives: The aim of the presented thesis was to determine the amount of fat tissue in female students by electroimpedance method as well as comparison of results with other obtained by fatness determination methods like Body Mass Index (BMI) and waist circumference. The fat tissue amount dependency on economic and social status was investigated too. Additionally, the influence of very low and very high fat tissue amount on negative health consequences was studied as well. Materials and methods: The measurements were performed on the group of 254 female students from Jagiellonian University in the age between 18 and 26. Collected data were: weight, height, waist and hips circumference and electroimpedance derived fat tissue percentage content. By the questionnaire were obtained information about socio – economic status and health. Results: Average percentage of body fat was 21.78%. Important statistical correlation was found between BMI and results obtained by electroimpedance measurements. However, there were the significant difference in the frequency of incorrect nutritional status in relation to the methods used. The biggest differences were observed in case of correct BMI category, where only 61.84% are overlapping. In categories of underweight, overweight and obesity compatibility of results was 80.00%. In surveyed group dependency on socio – economic status was not confirmed. There is no relationship between body fat and health. The relationship were noticed only between the amount of body fat and menstrual cycle. Students with lower body fat declared quiet noticeable irregularity. Much more students with lower body fat experience strong menstrual pain. Conclusions: Frequency of shortage or excess body fat determined by BIA is much higher than this derived by BMI category. Including high correlation rate between these two methods can be suspected that disagreement of results can be ascribed to improperly selected cutting points in case of BIA measurements.