The Chinese model of power: pragmatism and instrumentalism while maintaining conservative values of the culture

The Master Thesis attempts to describe the specific model of the Chinese power with an emphasis on two features: conservatism and pragmatism.The dissertation includes three thesis:- Chinese power is characterized by pragmatism and conservatism- Traditional Confucian culture continues to influence on the contemporary model of power, which also uses it for its own purposes.- Traditional culture, its relation to law and sinocentrism are dysfunctional for full Western-style modernization.The first chapter contains a characterization of traditional Chinese culture. Then there is description of Maoism - the Chinese reception of communist ideology. The third chapter presents the modernization, which due to the pragmatism of the Chinese government has focused on economic issues. Political changes were inhibited by the traditional culture and conservatism. Constitution is an example of incomplete modernization of China, discussed in chapter four. The last chapter shows how traditional culture is used instrumentally by modern power to strengthen and maintain their position. These chapters examine the relationship between traditional culture shaped by Confucianism and the Chinese model of power.

Praca stanowi próbę opisania specyfiki chińskiego modelu władzy z naciskiem na dwie jego cechy: konserwatyzm społeczny i pragmatyzm.Praca zawiera 3 tezy:-Chińska władza cechuje się pragmatyzmem i konserwatyzmem-Tradycyjna kultura konfucjańska nadal wywiera wpływ na współczesny model władzy, który jednocześnie wykorzystuje ją dla własnych celów.-Tradycyjna kultura i jej stosunek do prawa oraz sinocentryzm stanowią elementy dysfunkcjonalne dla pełnej modernizacji na wzór zachodni.W pierwszym rozdziale zawarta jest charakterystyka tradycyjnej kultury chińskiej. Następnie opisany jest maoizm – chińska recepcja ideologii komunistycznej. Trzeci rozdział przedstawia modernizację, która ze względu na pragmatyzm chińskiej władzy skupiła się na kwestiach ekonomicznych. Zmiany polityczne zostały zahamowane przez cechy tradycyjnej kultury i konserwatyzm. Przykładem niepełnej modernizacji jest Konstytucja Chińskiej Republiki Ludowej , omówiona w rozdziale czwartym, której treść nie jest stosowana w praktyce. Ostatni rozdział pokazuje, jak współczesna władza wykorzystuje instrumentalnie tradycyjną kulturę dla wzmocnienia swojej pozycji i utrzymania władzy. Powyższe rozdziały analizują relacje miedzy tradycyjną kulturą ukształtowana przez konfucjanizm a chińskim modelem władzy.