Official portrait sculpture during the reign of Octavian Augustus and the Julio - Claudian dynasty.

The subject of work is the official portrait sculpture was created during the reign of Octavian Augustus and the emperors of the Julio – Claudian dynasty.Acquisition of power by Octavian in 27 BC and the death of Nero in 68 AD chronological boundaries are adopted.Geographical framework demarcate the work of the Roman Empire during the reign of Augustus and the Julio- Claudian dynasty.The work includes a brief overview of portrait sculpture of the period of the Republic, the outlines of biographies of individual emperors, discussion and sculptural representations of their images.Octavian Augustus reigned to 14 AD He was the creator of the system called pryncypatem, continued the policy of Julius Caesar, while maintaining the appearance of republicanism.Pryncypat called the comedy of the republic. His reign brought many changes in portrait sculpture. Spread to new types of portraits, portrait of a woman and child.Octavian presentation can be divided into those from the period of adolescence, which arise upon taking power and at the end of his rule. Portraits of the young Octavian probably best reflect the actual appearance of the later emperor.All the resulting portraits of the throne shall be maintained in the canon of eternal youth. Presented to the death of Augustus as a young man. Modeled on the classic works of Greek sculpture.Octavian Augustus was presented as, among others victorious leader or high priest.Grandchildren portraits of Augustus, Gaius and Lucius was given facial features to emphasize their princeps relationship with the emperor.Throughout the period of the reign of Augustus, his last wife Liwia depicted as a young woman of noble facial features. And her portraits were used in the canon of eternal youth. It also depicted as a goddess Cerere or Vesta.During the reign of Augustus and the Julio –Claudian dynasty developed not only a portrait sculpture, for example, but also a fine artist or historical relief.Portraits of Tiberius Augusta are the closest to the sculpture but not used them already in the canon of eternal youth. Performances are realistic.Condemnation by the memory of Caligula, many of his portraits and statues destroyed. Saved presentation is more expressive, emotional, and those of Tiberius.Caligula's reign brought to an official portrait sculpture loads of emotion.You could say that his portraits are simply psychological.During the reign of Claudius Claudius-formed statues of Jupiter veristic combining the treated face of the emperor with the body of a young hero. Sculpture portrait of Claudius is fully werystyczna. In each portrait of the Emperor can see the wrinkles and furrows.In sculpture, the contrast between Nero's astonishing portraits of the youthful and those arising later. Nero's mental illness also changed his appearance. In his portrait sculpture of the emperor, it is important hairstyle, which often changed.From August to Nero, in the official portrait sculpture was the transition from the canon of eternal youth by true portraits.

Tematem pracy jest oficjalna rzeźba portretowa powstała w okresie panowania Oktawiana Augusta i cesarzy dynastii julijsko – klaudyjskiej.Objęcie władzy przez Oktawiana w 27 r. p.n.e. i śmierć Nerona w 68 r. n. e. stanowią przyjęte granice chronologiczne.Ramy geograficzne pracy wyznaczają granice Cesarstwa Rzymskiego w okresie panowania Augusta i dynastii julijsko- klaudyjskiej.Praca obejmuje krótkie omówienie rzeźby portretowej okresu Republiki, zarysy życiorysów poszczególnych cesarzy, omówienie przedstawień rzeźbiarskich i ich ilustracje. Oktawian August panował do 14 r. n. e. Był twórcą ustroju zwanego pryncypatem, kontynuował politykę Juliusza Cezara przy jednoczesnym zachowaniu pozorów ustroju republikańskiego.Pryncypat nazywa sie komedią republiki a Augusta powiększycielem imperium.Jego panowanie przyniosło wiele zmian w rzeźbie portretowej.Rozpowszechniły się nowe typy portretowe, portret kobiecy i dziecięcy.Przedstawienia Oktawiana można podzielić na te z okresu młodzieńczego, powstające po objęciu władzy i u schyłku panowania.Portrety młodego Oktawiana prawdopodobnie najlepiej oddają rzeczywisty wygląd późniejszego cesarza.Wszystkie powstałe po objęciu władzy portrety są utrzymane w kanonie wiecznej młodości. Do śmierci przedstawiano Augusta, jako młodego mężczyznę. Wzorowano sie na klasycznych dziełach rzeźby greckiej.Oktawiana Augusta przedstawiano, jako m. in. zwycięskiego wodza czy najwyższego kapłana.Portretom wnuków Augusta, Gajusza i Lucjusza nadawano rysy twarzy princepsa by podkreślić ich pokrewieństwo z cesarzem.Przez cały okres panowania Augusta, jego ostatnią żonę Liwię przedstawiano, jako młodą kobietę o szlachetnych rysach twarzy w jej portretach stosowano kanon wiecznej młodości. Przedstawiano ją też, jako boginię Cererę czy Westę.W okresie panowania Augusta i dynastii julijsko - klaudyjskiej rozwinęła sie nie tylko rzeźba portretowa, ale też na przykład drobna plastyka czy relief historyczny.Portrety Tyberiusza są najbliższe rzeźbie Augusta, choć nie stosowano w nich już kanonu wiecznej młodości. Przedstawienia są fizjonomiczne, ale nie werystyczne.Przez potępienie pamięci Kaliguli wiele z jego portretów czy posągów zniszczono. Zachowane przedstawienia są bardziej ekspresyjne, emocjonalne, od tych Tyberiusza. Panowania Kaliguli wniosło do oficjalnej rzeźby portretowej ładunek emocji.Można powiedzieć, że jego portrety są wręcz psychologiczne.W okresie rządów Klaudiusza powstawały posągi Klaudiusza- Jowisza łączące werystycznie potraktowaną twarz cesarza z ciałem młodego herosa. Rzeźba portretowa Klaudiusza jest w pełni werystyczna. Na każdym portrecie cesarza można zauważyć zmarszczki i bruzdy. W rzeźbie Nerona zadziwia kontrast między portretami młodzieńczymi i tymi powstałymi w późniejszym okresie. Choroba psychiczna Nerona zmieniała tez jego wygląd zewnętrzny. W jego rzeźbie portretowej istotne jest uczesanie cesarza, które często zmieniał.OD Augusta po Nerona, w oficjalnej rzeźbie portretowej nastąpiło przejście, od kanonu wiecznej młodości po portrety fizjonomiczne, czasami nawet werystyczne.