South Park as a subversive cultures phenomenon

The subject of this work is to analyze the problems introduced in an American show South Park within the perspective of subversive cultures. Author starts with an introduction to the concept of subversive cultures (defined as questioning established symbolic orders, ways of interpreting the reality and creating a new ones) and relates it to the fore mentioned show. Many times has South Park taken interest in the problems of American society, always proposing a different, to the socially acclaimed, solution to them. This raised an idea to look at South Park as a subversive purveyor. Additionally, the author takes notice of controversial ways the creators of the show are using to voice their message, which fuels the criticism against South Park, as being worthless and endangering the moral order – not unlike the accusations against Socrates. Similarly, vulgar and racist humor should not discourage from analyzing the show’s message, for, as reasoned by Freud, it acts as a safety valve.The core of this work is analysis of the selected episodes of the show. The choice was determined by existence of the same problem in few different episodes, which enabled more thorough analysis of problems in question. These are racism, interpretation of homosexual’s behavior and difficulties with defining the concept of toleration and finally, the most represented – the idea of free speech in the presence of terrorist threat. Using the content analysis the author introduces scenes and dialogs from the show and interprets them.Within each of the problems, similar conclusions are reached – that, which is socially acclaimed, proves to be improper and wrong. People fighting against racism are so oversensitive to its symptoms, that they become racists themselves. Taking notice of its every potential signs leads only to supporting that idea in social discourse. History teaches that racism is learned – if new generations are not exposed to that idea it will remain only a relict of the past. The other extremity that ills society is losing the grasp of what is morally accepted and an ability to identify deviation, when a person responsible for controversial actions is a homosexual. The image, that reveals itself from the episodes, is that of thoughtless society, blindly following the idea of toleration, applying it to every inappropriate and offensive behavior. The main part of the analysis however, is devoted to the idea of free speech in the presence of terrorists threats, as this is the only case to which the South Park creators dedicated themselves personally. They made two attempts to gain approval to show an image of Muhammad in their show, however during the first attempt it was censored and during second they were threatened by Muslim extremists in spite of censorship. It only amplified their message being the hypocrisy of the censors and society – everything can be a subject of parody, unless there is a possibility of violent retaliation. This problem is concluded by the analysis of the Imaginationland trilogy, where American society is criticized for its cowardice and allowance for the terrorists to control its imagination.The author concludes his studies by comparing the actions of main South Park characters, to these of Socrates, as they seek answers to the problems they face by asking for advice the people who they perceive as wise. When all the answers they get leave them wanting, they, as Aristotle, try to produce their own solutions, always proving to be the golden mean, hovering between two extremities, to which the rest of society is attracted. The conscious use of that method in the majority of episodes is the most vivid argument supporting the thesis that South Park is indeed the subversive cultures phenomenon.

Przedmiotem niniejszej pracy jest ujęcie problemów poruszanych w amerykańskim serialu South Park, w kontekście kultur oporu. Autor rozpoczyna od wprowadzenia w koncepcję kultur oporu (rozumianych jako kwestionowanie zastanych porządków symbolicznych oraz sposobów interpretowania rzeczywistości i tworzenie własnych) oraz odniesienia tego do analizowanego serialu. South Park wielokrotnie poruszał różnorakie problemy, z jakimi boryka się społeczeństwo amerykańskie, zawsze proponując inne, od powszechnie uznawanego, ich rozwiązanie. Fakt ten stanowi asumpt do rozważań odnośnie postrzegania South Parku jako subwersyjnego orędownika. Ponadto, autor zwraca uwagę, że kontrowersyjny sposób przekazu, z jakiego korzystają autorzy serialu, będący głównym źródłem krytyki South Parku, jako tworu bezwartościowego i zagrażającemu moralnemu porządkowi, przypomina oskarżenia formułowane wobec Sokratesa. Podobnie wulgarny i rasistowski humor nie powinien odstręczać od zgłębiania przesłania serialu, gdyż, jak dowodził chociażby Freud, posiada on funkcję zaworu bezpieczeństwa.Główną częścią pracy jest analiza wybranych odcinków serialu. O doborze próby zadecydowało istnienie w kilku epizodach tego samego wątku, co otworzyło pole do szerszej i wielowymiarowej analizy problemu. Wątkami, jakie stanowią przedmiot owej analizy, są rasizm, sposób interpretowania zachowań homoseksualistów i trudności ze zdefiniowaniem pojęcia „tolerancja” oraz, najczęściej poruszany temat w serialu – idea wolności słowa wobec problemu zagrożenia terrorystycznego. Korzystając z metody badań, jaką jest analiza treści, autor przytacza wybrane sceny oraz cytuje dialogi między bohaterami, a następnie poddaje je interpretacji i rozważaniom.W przypadku każdego z problemów wnioski są podobne – to co społecznie powszechne, okazuje się być niewłaściwe i błędne. Osoby walczące z rasizmem są tak wyczulone na jego przejawy, że same stają się rasistami. Zwracanie uwagi na wszelkie jego potencjalne oznaki prowadzi jedynie do podtrzymania istnienia tej idei w dyskursie społecznym. Jak pokazuje historia rasizm jest wyuczony – jeśli nowe pokolenia nie zetkną się podczas socjalizacji z tą ideą, stanie się ona jedynie reliktem przeszłości. Inną skrajnością, w jaką popada społeczeństwo, okazuje się być opaczne rozumienie idei tolerancji wobec homoseksualistów. Zdaje się ono zatracać rozumienie wszelkich barier moralnych i zdolność rozpoznawania dewiacji, jeśli tylko kontrowersyjne zachowanie jest udziałem osoby homoseksualnej. Obraz, jaki wyłania się z odcinków, przedstawia społeczeństwo jako bezmyślnie uległe idei tolerancji, stosujące ją do każdego budzącego oburzenie zachowania. Najwięcej miejsca poświęcono jednak idei walki o wolność słowa wobec gróźb terrorystów, ponieważ twórcy South Parku zaangażowali się w nią bezpośrednio. Starali się oni dwukrotnie uzyskać zgodę na umieszczenie postaci Mahometa w odcinku, ale za pierwszym razem, została ona ocenzurowana, a za drugim pojawiły się, pomimo cenzury, pogróżki islamskich ekstremistów. Wzmocniło to przesłanie twórców odnoszące się do hipokryzji cenzorów i społeczeństwa – parodiować można wszystko, pod warunkiem, że nie grozi to możliwością krwawego odwetu. Sytuację tę skonkludowano analizą trylogii Imaginationland, gdzie społeczeństwo amerykańskie jest krytykowane jako tchórzliwe i pozwalające terrorystom zawładnąć własną wyobraźnią.Autor podsumowuje swoje rozważania mówiąc, że główni bohaterowie South Parku, niczym Sokrates, starają się szukać odpowiedzi na problemy z jakimi się spotkali, szukając rady tych, których uznają za mądrych. Kiedy zaś żadna z odpowiedzi, jaką otrzymują, nie wydaje się satysfakcjonująca, wzorem Arystotelesa, wypracowują własne rozwiązanie, będące zawsze złotym środkiem, zawieszonym pomiędzy ekstremami, do jakich ogranicza się społeczeństwo. Świadome użycie takiej metody w większości powstałych odcinków jest koronnym argumentem przemawiającym za tezą, że South Park jest przedstawicielem kultur oporu.