Circus artists - the anthropological description of the profession

Art circus has been with us almost since always. It was born when thehuman was born in order to amaze and suprise the others.People's wish to become better and achieve impossible goals create thefact that throught the years the circus has been the part of folk'slife. But does a normal onlooker realise how an ordinary life ofcircus' artists look like? What is up with them when the lights ofreflectors are already turned off?I worked at circus four years ago. I was really fascinated by its magic andspecificity. I managed to get to know circus and people related to it. Iwas able to spend both great and sad moments. Privacy of artists becamesuch a normal matter for me. The point of my work is to present circus'artist mediocre life. existence of people who are in constant journey. Iwas trying to consider of their private and professional life. I was alsowondering about some popular circus artists, how where they seen insociety's eyes? The aim of my work is to show that life of circusartist is not so easy as many think. It is rather hard and full oftroubles.I regard to both old times and to nowaday life. I also present the functionof circus in different regions of the world and types of performers. I amtrying to show what I had spotted. Luckily I know some artist so myresearch is very veracious.I am asking a question - why circus ? Why people claim that circus givesthem self-realization? I ask - What made dependents being will to enter thecircus life? I ask also what do they think about their life after years oftrip? Do they regret?Problems are a part of everybody's life and so they appear in circus.What are they about? Why are they ? Theese and many other questions I wastrying to answer. I hope that my work will allow the reader understandaspects which I have choosen to clear up and appreciate life of so called"acrobat".

Ludzka chęć samodoskonalenia, osiągania rzeczy niemożliwych, rywalizacji oraz potrzeba akceptacji, a nawet podziwu sprawia, że cyrk przez kolejne tysiąclecia towarzyszy człowiekowi. Czy jednak przeciętny widz zdaje sobie sprawę z tego jak wygląda ta część życia ludzi związanych z cyrkiem, której nie rozświetla blask świateł? Jak biegnie życie artystów i pracowników cyrku, gdy umilkną brawa publiczności? Cztery lata temu pracowałem w cyrku będąc mocno zafascynowany jego magią i specyfiką. Poznałem cyrk i ludzi z nim związanych. Doświadczyłem momentów wspaniałych, jak również dane mi było przeżyć trudne chwile. Nieobca była mi prywatność ludzi cyrku tak rzadko widoczna i dostępna dla wszystkich. W swej pracy próbowałem przedstawić ogólnie rzecz ujmując życie artysty cyrkowego. Życie ludzi będących w ciągłej podróży, w ciągłej wędrówce. Starałem się podjąć tematy związane z ich życiem zawodowym, a także prywatnym. Zastanawiałem się nad wizerunkiem popularnych „cyrkowców” w oczach społeczeństwa. Niedocenionego artystę cyrkowego cechuje niski status społeczny. Celem mojej pracy była chęć jego podniesienia. Ukazanie, iż to zawód stary i jednocześnie bardzo trudny. W pracy odnoszę się do początków istnienia cyrku a także czasów współczesnych. Przedstawiam jego funkcjonowanie w wielu rejonach świata. Przybliżam typy artystów. Podejmuję się interpretacji tego, co spostrzegłem. Obserwacja zatem stanowiła moje główne narzędzie badawcze. Mając na uwadze prywatną znajomość, a nawet przyjaźń z ankietowanymi artystami można domniemać dużej wiarygodności danych uzyskanych w wywiadzie.Stawiam pytanie – Dlaczego właśnie cyrk? Dlaczego w nim ludzie upatrują własną samorealizację? Pytam- Co kierowało respondentów do wstąpienia w szeregi cyrkowej rodziny? Pytam też o to, co po latach spędzonych pod namiotem myślą o przebytej przez siebie drodze? Czy cofając czas wybrali by to samo?Jak wszędzie, w każdej pracy tak i w cyrku niemało jest konfliktów. Czego one dotyczą i co je powoduje? Na te i wiele innych pytań starałem się dać odpowiedź w swojej pracy. Mam przekonanie, iż owa praca choć w nikłym stopniu pozwoli czytelnikowi zbliżyć się do podejmowanych w niej zagadnień, jak również na lepsze zrozumienie i docenienie bycia tak zwanym „ cyrkowcem”.