Burden on families caring for patients with dementia and stroke

The thesis presents the evaluation of the level and kind of care burden of families taking care of patients suffering from dementia or of patients after stroke. The research also includes the connection between the level of burden and general effort, social isolation, disappointment, commitment and environment, factors which occur while taking care of the sick. By the overall effort is meant all activities requiring the use of welfare supervisor of physical strength. Social isolation is a sick person all the behaviors that cause caregiver avoids social contact and the need to change his life plans. In examining the load level relationships with disappointment and emotional involvement are taken into account the feelings of a guardian. Relationship with the environment load level is examined in terms of the physical environment in which the family lives a sick person.The research involved 35 adults, living in shared households, who were taking care of the sick. The level and kind of burden were tested by the means of the Polish version of Caregiver Burden Scale (CB Scale). A self-generated questionnaire was also used in the research. The research showed an average level of burden in the researched group (CB Scale). Statistically significant dependence between the age of the carers and the level of burden (r = 0,39; p<0,05), general effort (r = 0,47; p<0,05) and disappointment (r = 0,41; p<0,05) was shown in the research. Statistically significant relations were also shown between the level and kinds of care burden and the time devoted by the carers to taking care of the sick, noticeable deterioration of the carers’ health and considering placing the sick in a nursing home.Statistically significant and at the same time surprising relations were revealed between life’s difficulties of the carer and the level of burden. Analysis proved that people struggling with such difficulties as sickness of their family member had lower level of the general effort compared to people who did not have to deal with such a difficulty (Z = 2,12; p<0,034).

W pracy przedstawiono ocenę poziomu i rodzaju obciążenia opieką rodzin zajmujących się osobami z chorobą otępienną lub po udarze mózgu. Badaniom poddano także związki poziomu obciążenia z wysiłkiem ogólnym, izolacją społeczną, rozczarowaniem, zaangażowaniem emocjonalnym i otoczeniem, które występują podczas sprawowania opieki nad chorymi. Przez wysiłek ogólny rozumie się wszystkie czynności opiekuńcze wymagające użycia sił fizycznych opiekuna. Izolacja społeczna to wszelkie zachowania osoby chorej powodujące, że opiekun unika kontaktów towarzyskich oraz konieczność zmian jego planów życiowych. Badając związki poziomu obciążenia z rozczarowaniem i zaangażowaniem emocjonalnym bierze się pod uwagę uczucia opiekuna. Związek poziomu obciążenia z otoczeniem rozpatrywany jest pod kątem właściwości fizycznych środowiska, w którym mieszka rodzina osoby chorej.Badaniem objęto 35 osób dorosłych mieszkających we wspólnym gospodarstwie domowym i opiekujących się osobami chorymi. Poziom i rodzaje obciążenia badano za pomocą polskiej wersji Skali Obciążenia Caregiver Burden Scale (CB Scale). W badaniach wykorzystano również ankietę własnego autorstwa.Badania wykazały średni poziom obciążenia w badanej grupie (CB Scale).Wykazano istotne statystycznie zależności miedzy wiekiem opiekunów a poziomem obciążenia (r = 0,39; p< 0,05), wysiłkiem ogólnym (r = 0,47; p< 0,05) i rozczarowaniem (r = 0,41; p< 0,05). Istotne statystycznie związki wykazano również pomiędzy poziomem obciążenia opieką oraz rodzajami obciążenia a czasem poświęcanym przez opiekunów na opiekę nad chorym, odczuwalnym pogorszeniem stanu zdrowia opiekuna i rozważaniami o oddaniu chorego do instytucji opiekuńczej.Wykazano zaskakujące a zarazem istotne statystycznie związki pomiędzy trudnościami życiowymi opiekuna a poziomem obciążeń opieką. Analizy wykazały, że osoby, u których wystąpiły trudności w postaci choroby innej osoby z rodziny miały niższy poziom wysiłku ogólnego w porównaniu do osób, u których ta trudność nie wystąpiła (Z = 2,12; p< 0,034).