Woman, love and marriage in Indian cinematography. Between tradition and modernity.

The subject of this work is comparison of ancient view of women's nature and women's social roles with contemporary social and legal situation, based on sociological and anthropological research and analysis of Indian jurisprudence about women after regaining independence in 1947. Plenty of stereotypes and schemes about women and womanhood existing in contemporary Hindu social consciousness have their sources in sacred Hindu texts, like Manusmriti. Religiously, socially and culturally formed images of women find reflection in Indian cinematography. This paper analyses Bollywood as well as Deepa Mehta's films, where women and womanhood are presented in completely different ways. Women in Bollywood films behave according to social expectations and finally accept their social roles, whereas Deepa Mehta presents feminine characters breaking social roles and go beyond religious and social schemes. Analysis of Indian cinematography shows that traditional views of womanhood, partly derived from Manusmriti, still exist in contemporary Hindu social consciousness.

Tematem pracy jest porównanie starożytnego sposobu postrzegania natury kobiet i kobiecych ról społecznych ze współczesną sytuacją społeczno-prawną hinduskich kobiet, na przykładzie socjologicznych i antropologicznych badań naukowych oraz analizy prawodawstwa indyjskiego dotyczącego kobiet po odzyskaniu niepodległości przez Indie w 1947 roku. Wiele stereotypów i schematów dotyczących kobiet i kobiecości, które pokutują w hinduskiej społeczności obecnie, ma swoje źródła w świętych hinduistycznych tekstach, takich jak Manusmriti. Religijnie, społecznie i kulturowo ukształtowane wizerunki kobiet znajdują swoje odbicie w kinematografii indyjskiej, lecz w zależności od twórców, kobiety ukazywane są w odmienny i służący innym celom sposób. Postaci kobiece w filmach bollywoodzkich postępują zgodnie ze społecznymi oczekiwaniami, wpasowują się w role przeznaczone im przez tradycję i religię, Deepa Mehta w swych dziełach ukazuje z kolei kobiety, które dokonują społecznie kontrowersyjnych wyborów, wykraczając poza utarte religijno-społeczne schematy. Analiza kina indyjskiego, zarówno bollywoodzkiego, jak i kina Deepy Mehty, pokazuje, iż w społeczności hinduskiej współczesnych Indii nadal pozostają żywe, pochodzące ze starożytnych traktatów, sposoby widzenia kobiet i kobiecości.