Influence of age on the toxic effects of cadmium and lead in the livers of bank vole's males.

The aim of this study was to investigate how age influences the toxic effects of cadmium and/or lead in the liver of male bank voles (Myodes glareolus). Male bank voles 2 months old and 5 months old was divided into four experimental group. The criterion of the division was administered dose of cadmium and / or lead in water solution (I - a group of animals dosed with distilled water, II - a group of animals treated with contaminated water, 50 µg/g of cadmium, III - a group of animals treated with contaminated water, 100 µg/g of lead, IV - animals treated with contaminated water, 50 µg/g of cadmium and 100 µg/g of lead). In group of animals aged 2 months were 7 specimens and in group aged 5 months were 10 specimens. Bank voles have been exposed to heavy metals for 1 month. Animals were weighed both before and after the experiment. After exposition to cadmium and/or lead the blood samples were taken and blood parameters hematocrit value, hemoglobin value and level of δ-ALAd activity were measured. Also the liver samples were taken from bank voles. In each liver concentration of toxic metals (cadmium, lead) and physiological elements (copper, zinc, iron) were measured. It was found that exposure to cadmium and lead influences their accumulation in the liver. Age affects the level of cadmium accumulated in the liver. These toxic metals influenced to some extent the concentrations of physiological elements (copper, zinc, iron). Age affects also the level of iron in the liver and blood hemoglobin levels. Significantly decreased of δ-ALAd activity was observed in blood of animals from group exposed to lead, in both age groups and increased after cadmium exposure in the two months old animals. As a whole, the work does not allow the unequivocal statement that age affects on the toxicity of both cadmium and lead in the liver of bank vole males.

Praca ta miała na celu zbadanie, w jaki sposób wiek wpływa na toksyczne oddziaływanie kadmu i/lub ołowiu na wątrobę u samców nornicy rudej (Myodes glareolus). Do eksperymentu użyto zwierząt w wieku dwóch i pięciu miesięcy. Podzielone zostały one na cztery grupy a kryterium podziału była dawka podawanego kadmu i/lub ołowiu w roztworze wody pitnej (I – grupa kontrolna, w której zwierzętom podawano wodę destylowaną, II - grupa zwierząt, którym podawano wodę skażoną kadmem (50 µg/g), III – grupa zwierząt, którym podawano wodę skażoną ołowiem (100 µg/g) , IV - zwierzęta, którym podawano wodę skażoną kadmem (50 µg/g) i ołowiem (100 µg/g)). W grupach zwierząt dwumiesięcznych było po 7 osobników a w grupach zwierząt pięciomiesięcznych po 10 osobników. Samce nornicy rudej były narażane na metale ciężkie przez okres 1 miesiąca. Zważono zwierzęta zarówno przed jak i po doświadczeniu. Po miesiącu zostały zabite. Pobrano z nich krew, w której oznaczono wskaźnik hematokrytu, poziom hemoglobiny oraz aktywność dehydratazy kwasu δ- aminolewulinowego. Ze zwierząt pobrano też wątroby w których zostały oznaczone koncentracje kadmu, ołowiu , miedzi, cynku i żelaza. Poza ciężarem ciała zmierzono także ciężar wątrób i obliczono stosunek ich ciężaru do ciężaru ciała oraz wskaźnik kondycji fizjologicznej (ciężar ciała/długość ciała). Stwierdzono, że narażenie na kadm i ołów powoduje ich akumulacje w wątrobie. Wiek ma wpływ na poziom zakumulowanego kadmu w wątrobie. Wiek oraz podawanie kadmu ma wpływ na ciężar wątrób i na stosunek ciężaru wątroby do ciężaru ciała nornic. Metale toksyczne wpłynęły w pewnym stopniu na koncentracje pierwiastków fizjologicznych (cynk, żelazo). Wiek wpływa na poziom żelaza w wątrobie oraz na poziom hemoglobiny we krwi. Aktywność dehydratazy kwasu δ- aminolewulinowego istotnie zmniejszyła się przy narażeniu na ołów w obu grupach wiekowych a zwiększyła przy narażeniu na kadm u zwierząt dwumiesięcznych. W ujęciu całościowym wyniki pracy nie pozwalają na jednoznaczne stwierdzenie, że wiek ma wpływ na toksyczność zarówno kadmu jak i ołowiu w wątrobie samców nornicy rudej.