Higher premenopausal serum androgen levels and higher postmenopausal estrogen levels in women with endometrial hyperplasia

Na pub. aut. podpis.: Joanna Wiatr

Wstęp: Zmiany rozrostowe endometrium są jednym z zasadniczych problemów klinicznych dotyczących kobiet w wieku około- i pomenopauzalnym. Stymulujące działanie estrogenów i czynników wzrostu doprowadza w warunkach prawidłowych w endometrium do zmian proliferacyjnych, natomiast przy przedłużonym ich działaniu dochodzi do zmian rozrostowych. Nienowotworowe rozrosty błony śluzowej trzonu macicy stanowią najpoważniejszy czynnik ryzyka rozwoju raka endometrium. Cel pracy: Ocena statusu hormonalnego w poszczególnych grupach patologii endometrium. Materiał i metody: Sto pacjentek w wieku około- i pomenopauzalnym z patologicznymi krwawieniami z dróg rodnych i/lub poszerzonym endometrium widocznym w badaniu ultrasonograficznym przezpochwowym. Na podstawie badania histeroskopowego, potwierdzonego oceną histopatologiczną endometrium, badaną populację podzielono na 4 grupy (osoby z rozrostem endometrium bez atypii, z polipem, z rakiem, grupa kontrolna). Oznaczono stężenia wybranych hormonów, czynników wzrostu i białek wiążących. Wyniki: Stężenia siarczanu dehydroepiandrosteronu (DHEAS), estradiolu i estronu w surowicy są znamiennie większe u kobiet z hiperplazją w porównaniu z grupy kontrolną (p < 0,05). Większe stężenia DHEAS i testosteronu występują częściej u pacjentek z hiperplazją przed menopauzą (p < 0,01 i p < 0,05), natomiast duże stężenia estradiolu i estronu odgrywają istotną rolę w przypadku hiperplazji po menopauzie (p < 0,05). Stężenie estronu może być predyktorem wystąpienia hiperplazji endometrium. Ten rodzaj patologii występował istotnie częściej u pacjentek z estronem w surowicy ≥ 174 pg/ml. U 62,5% kobiet z hiperplazją endometrium stwierdzane są duże stężenia IGFBP-3 w surowicy (> 5,58 ng/ml), co sugeruje możliwy udział tego czynnika w patogenezie zmian rozrostowych. Wnioski: Większe niż w grupie kontrolnej stężenia androgenów (DHEAS, testosteron) w surowicy kobiet z hiperplazją przed menopauzą sugerują możliwość udziału androgenów w patogenezie hiperplazji przed menopauzą, podobnie jak większe stężenia estrogenów (estradiol, estron) u kobiet z hiperplazją po menopauzie.

Objectives: To assess the hormonal status of individual groups of endometrial pathology. Prospective observational study. Material and methods: 100 peri- and postmenopausal women with abnormal uterine bleedings and/or abnormal endometrium. The population of women was divided into four groups according to hysteroscopic examination, confirmed by histopathology (non-atypical endometrial hyperplasia, polyp, cancer, controls). The levels of selected hormones, growth factors and binding proteins were marked. Results: Serum DHEAS, estradiol and estrone levels are significantly higher in women with hyperplasia in comparison with the control group (p < 0.05). Higher concentrations of serum DHEAS and testosterone occur more frequently in premenopausal women with hyperplasia (p < 0.01 and p < 0.05), whereas high concentra tions of estradiol and estrone play an important role in the case of postmenopausal hyperplasia (p < 0.05). Concentration of estrone can be a predictor of endometrial hyperplasia. This type of pathology occurred significantly more frequently in patients with serum estrone concentration ≥ 174 pg/ml. High serum levels of IGFBP-3 (> 5.58 ng/ml) occurred in 62.5% of women with endometrial hyperplasia, which suggests possible participation of this factor in the pathogenesis of hyperplastic changes of the endometrium. Conclusion: Higher serum androgen levels (DHEAS, testosterone) in premenopausal women with hyperplasia than in control group suggest possible participation of androgens in the pathogenesis of premenopausal hyperplasia, similarly to higher concentrations of estrogens (estradiol, estrone) in postmenopausal women.