Parliamentary linguistic etiquette and the changes after the First World War

Strona wydawcy: https://www.wuj.pl

Artykuł omawia formy adresatywne stosowane w przemówieniach podczas obrad Sejmu Ustawodawczego (1919-1922). Grzeczność językowa traktowana jest tu jako wskaźnik zmian społeczno-politycznych, jakie zaszły w Europie po pierwszej wojnie światowej. Po 1918 roku do polskiego sejmu weszli przedstawiciele takich grup społecznych, jak chłopi, robotnicy, mniejszości narodowe, a także kobiety. Opracowanie przedstawia aspekty parlamentarnej grzeczności językowej na przykładzie formuł inicjujących wystąpienia, sposobów zwracania się do uczestników dyskusji - z użyciem określeń: Wysoki Sejm, Wysoka Izba, pan, kolega. Omawia czynniki, jakie miały wpływ lub go nie miały na kształtowanie się sejmowej etykiety po zaborach (tj. demokratyzacja życia publicznego, parlamentarne doświadczenie niektórych posłów z Galicji i zaboru pruskiego, równouprawnienie kobiet). Analiza pokazuje również, że zastosowanie wymienionych formuł adresatywnych różni się w szczegółach od współczesnych zasad grzecznego zachowania.