Znaczenie komunikacji interpersonalnej w zawodzie pielęgniarskim

Wstęp. Komunikacja jest zjawiskiem wszechobecnym, towarzyszącym nam od samego początku naszego życia. Umiejętność komunikowania się z osobą chorą jest więc bardzo istotna, w tym również w zawodzie pielęgniarskim. Cel badań. Przekonanie to skłoniło autorów do podjęcia badań własnych mających na celu określenie aktywności komunikacyjnej w wybranej losowo grupie pielęgniarek. Materiał i metody. Grupę badawczą stanowiło 121 pielęgniarek. Ba-dania prowadzono w okresie od września 2010 roku do marca 2011 roku. Do określenie poziomu komunikacyjnej posłużono się Skalą Aktywności Komunikacyjnej Zb. Nęckiego Uzyskane wyniki odniesiono do wybranych cech takich jak wiek badanych, długość stażu pracy zawodowej oraz poziom wykształcenia. Wyniki i wnioski. Przeprowadzone badania pozwoliły stwierdzić, że zawód pielęgniarki nie podnosi w sposób charakterystyczny ( istotny statystycznie ) poziomu aktywności komunikacyjnej w porównaniu do przedstawicieli innych grup zawodowych np. informatyków. Średnia aktywność komunikacyjna wzrastała wraz z wiekiem badanych, przy czym w przedziale wieku 30-49 r.ż. znamiennie statystycznie w porównaniu do najmłodszej ankietowanej grupy pielęgniarek. Najniższy poziom aktywności komunikacyjnej wykazywały pielęgniarki o najkrótszym okresie pracy w zawodzie (do 5 lat). W miarę wydłużania stażu pracy średnia aktywność komunikacyjna badanych rosła. Średnia aktywność komunikacyjna wzrastała wraz ze stopniem wykształcenia zawodowego, przy czym wzrost ten miał cechy istotnie statystyczne, w porównaniu do niższych stopni wykształcenia, tylko w grupie pielęgniarek będących po studiach zawodowych II stopnia.

Introduction. Communication is a universal phenomenon. It is essential to people at every stage of their lives. In it of utmost importance to be able to communicate with sick people, also as a nurse. The purpose of the study. The belief stated above has led the authors to undertake their own study, whose purpose was to assess communication activity in a randomly selected group of nurses. Materials and methods. The study group was 121 nurses. The re-search was conducted between September 2010 and March 2011. In order to assess the communication activity, the Communication Activity Scale introduced by Zbigniew Nęcki was used. The results obtained were compared with selected data such as the age of the nurses studied, their experience as professional nurses and their education. Results and conclusions. The research conducted allowed the authors to conclude that the nursing profession itself does not contribute to a statistically significant increase in the communication activity as compared to other professionals, e.g. IT specialists. The mean communication activity increased with the age of the interviewees – in the age groups of 30 to 49 years old, the increase was statistically signifi-cant in comparison with the youngest group interviewed. The lowest level of communication activity was characteristic of the least experienced nurses (no more than 5 years of experience). The mean communication activity of the interviewees increased along with the expe-rience. The increase in the mean communication activity was also observable with reference to their education; however, it was statistically significant only in relation to the those who completed professional postgraduate courses as compared to the lower levels of education.