Krytyka psychoanalityczna Hamleta i Otella

Dla niektórych czytelników, razem z innymi teoriami krytyki literackiej, krytykapsychoanalityczna funkcjonuje jako sposób analizy i interpretacji dzieł literackich. W mojejpracy, zatytułowanej „Krytyka psychoanalityczna Hamleta i Otella”, zaprezentowałam kilkasposobów na psychoanalityczną analizę tych sztuk. Moim celem było zdecydować czykrytyka psychoanalityczna może służyć jako środek do wyjaśnienia zachowaniaposzczególnych postaci i wydarzeń mających miejsce w sztukach. Zaprezentowałam teoriepsychoanalityków i krytyków psychoanalitycznych a potem starałam się ocenić czy wartobrać je pod uwagę, gdy stara się rozszerzyć swoją wiedzę na temat sztuk. W mojej pracyskupiłam się głównie na teoriach stworzonych przez Sigmunda Freuda, jego zwolenników iwspółpracowników, którzy czasami się z nim nie zgadzali i dochodzili do innych wnioskówniż Freud. Wskutek ich różnicy zdań i innych punktów widzenia byłam w staniezaprezentować różne, bardzo interesujące analizy. Liczba interpretacji pozwala czytelnikomwybrać tą, która im najbardziej odpowiada. Pomimo, że teorie wydawały się byćprzekonujące i wiarygodne, zdecydowałam, że lepiej jest analizować sztuki za pomocąinnych teorii niż psychoanalitycznej, ponieważ ta metoda przejawia tendencję do dodawaniarzeczy do dzieł literackich. Rekomenduję analizować sztuki na podstawie ich zawartości.Uważam, że tekst jest wystarczającym źródłem informacji dla czytelników i powinien byćanalizowany bez badania biografii autora czy tworzenia historii życia postaci.

For some readers, together with other critical theories, psychoanalytical criticismfunctions as a way to analyse and interpret literary works. In my thesis, titled‘Psychoanalytical criticism of Hamlet and Othello’, I presented several ways to analyse theplays psychoanalytically. My purpose was to decide whether psychoanalytical criticism mayserve as a means to explain the behaviour of individual characters and the events taking placein the plays. I presented the theories of psychoanalysts and psychoanalytical critics and, then,tried to judge whether they are worth taking into consideration while trying to expand ourknowledge about the plays. In my thesis I focused mainly on the theories created by SigmundFreud, his followers and collaborators, who sometimes did not agree with him and came todifferent conclusions than Freud. As a result of their disagreements and different points ofview, I was able to present a range of very interesting analyses. A number of interpretationsallows readers to choose the one suiting them best. Although the theories seemed to beconvincing and reliable, I decided that it is better to analyse the plays by means of differenttheories than psychoanalytically because this method tends to add things to literary works. Irecommend that the plays should be analysed on the basis of their content. I think that thetext is a sufficient source of information for readers and it should be analysed withoutlooking into the author’s biography or creating the characters’ life histories.