Ewaluacja skuteczności zastosowania Nudge Theory w interfejsie aplikacji edukacyjnej. Badanie z wykorzystaniem eyetrackera na młodzieży.

Nudge Theory to teoria oparta na wykorzystaniu wzmocnień oraz sugestii do wpływania na działania i wybory ludzi, bez wymuszania restrykcji i zabraniania wyboru opcji alternatywnych. Jest ona szeroko wykorzystywana w wielu dziedzinach, od spraw społecznych i zdrowotnych do projektowania interfejsów sklepów internetowych. Jednak w edukacji jej pełny potencjał nie został wykorzystany. Z racji faktu, że środki nauczania zdalnego są coraz częściej stosowane, uważamy, że interfejsy aplikacji edukacyjnych są idealnym polem do użycia cyfrowych nudge’y w celu zwiększenia efektywności procesu uczenia. W ramach niniejszej pracy stworzyliśmy aplikację do nauki podstaw programowania w języku Python i wykorzystaliśmy wytyczne Nudge Theory przy projektowaniu jej interfejsu. Przeprowadziliśmy badania na młodzieży w celu ewaluacji zastosowanego rozwiązania. Cyfrowy nudge stanowił pasek postępu wskazujący poprawność rezultatu. Po przejściu tutorialu, badani przystępowali do testu sprawdzającego nabyte umiejętności. W celu ewaluacji, czy badani patrzyli się na pasek postępu, śledziliśmy ruchy ich oczu za pomocą okulografu. Analiza wykazała, że różnica w wynikach egzaminu między badanymi z grupy kontrolnej i eksperymentalnej była nieistotna. Występowała istotna statystycznie różnica w czasie spoglądania na pasek postępu między grupami.

Nudge Theory is a concept of using reinforcements and suggestions to influence people’s behavior, without forcing restrictions and prohibiting alternative options. It has gained popularity in a variety of areas, from social and public health issues to online shop interfaces. However, there was insufficient use of its benefits for educational purposes. Usage of online education methods is getting wider. It is a field where digital nudges can be used to increase the effectiveness of the learning process. We applied the guidelines of this theory in the interface of the educational application and conducted a study on adolescents. The digital nudge used in our study was a progress bar showing the correctness of the provided solution in a tutorial on learning programming in Python. After completing the tutorial, subjects were taking a test evaluating their skills. To check whether they were looking at the nudge element we have measured their gazes using eye-tracker. Analysis showed that there was an insignificant difference in the test results between the control and the experimental group. There was a significant difference in the dwell time between groups.